Urwany kleszcz u psa – co zrobić?
czytania opublikowano
Znalazłeś/aś kleszcza wbitego w skórę psa? Natychmiast go usuń, gdyż te niewielkie pasożyty mogą przenosić wiele chorób niebezpiecznych dla zdrowia i życia psa. W jaki sposób usunąć kleszcza? Co zrobić, gdy przypadkowo urwiesz kleszcza i jego część zostanie wbita w ciało? Po odpowiedzi zapraszamy do dalszej części materiału.
Kleszcze –
groźne pajęczaki
Kleszcze to niewielkie pasożytnicze pajęczaki żywiące się krwią kręgowców: zwierząt i ludzi. Wprawdzie ukąszenie kleszcza nie wywołuje bólu ani świądu, lecz niesie ze sobą inne niebezpieczeństwa.
Cykl rozwojowy kleszcza może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Proces ten składa się z czterech etapów: jajo, larwa, nimfa oraz postać dorosła (imago). Oprócz jaja, wszystkie pozostałe formy pasożyta wymagają do dalszego rozwoju krwi żywiciela. Pajęczak w ciągu życia odżywia się na trzech żywicielach. Jeśli któryś z nich jest zarażony chorobotwórczymi drobnoustrojami, kleszcz staje się mimowolnym wektorem (pośrednikiem) chorób. Pasożyt żerując na swym żywicielu, przekazuje mu wprost do krwiobiegu niebezpieczne patogeny.
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że ślina kleszcza ma właściwości przeciwzakrzepowe i przeciwbólowe? Ofiara kleszcza nie czuje ukąszenia ani pobierania krwi. Wbity w ciało kleszcz może pozostawać niezauważony przez żywiciela nawet przez kilka dni.
Kleszcze –
zagrożenia dla psa
Zarażone chorobotwórczymi drobnoustrojami kleszcze są szczególnie niebezpieczne dla psów. Pasożyty mogą być u nich przyczyną tak groźnych chorób jak:
- Babeszjoza – pierwotniak
Babesia w układzie krwionośnym psa
powoduje rozpad czerwonych krwinek, co może w szybkim czasie spowodować śmierć
zwierzęcia. W przypadku wystąpienia babeszjozy kluczowe dla życia psa jest
podanie mu niezbędnych leków
- Erlichioza – choroba bakteryjna krwi. Wywołuje u
psa anemię, utratę łaknienia, krwawienia i apatię
- Anaplazmoza – to również choroba bakteryjna i też związana z układem krwionośnym psa. Zwierzę chore na anaplazmozę cierpi na gorączkę, osłabienie, problemy z poruszaniem się
Ponadto kleszcze u psa mogą być przyczyną boreliozy, kleszczowego zapalenia mózgu i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Gdzie można
spotkać kleszcze?
Wbrew powszechnej opinii, kleszcze nie bytują w gęstych leśnych ostępach i nie spadają z drzew na głowę swej ofiary. Kleszcze polują na swych żywicieli ukryte na spodnich częściach traw i nisko zawieszonych liści drzew i krzewów, tuż przy często uczęszczanych szlakach komunikacyjnych parków, wzdłuż ścieżek leśnych czy na obrzeżach łąk. Od wielu lat obserwuje się migrację kleszczy bliżej siedzib ludzkich, czyli miast.
Kleszcze można spotkać w parku miejskim, osiedlowym lasku, w przydomowym ogrodzie czy w krzakach obok domu.
Czy wiesz, że...
Czy wiesz, że larwa kleszcza potrafią wspiąć się na wysokość około 30 cm, nimfa ok. metra, a postać dorosła pasożyta może polować z wysokości 1,5 metra?
Nasze psy są idealnym wręcz celem ataku kleszczy. Czworonogi uwielbiają eksplorowanie wśród traw, obwąchiwanie krzewów i drzew, czyli miejsca, gdzie polują kleszcze.
Kleszcze są ślepe, nie rozróżniają kształtów i kolorów. Rozpoznają swe ofiary po dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu, po drganiach podłoża, gdy zwierzę się zbliża i zapachu ciała.
Pory
aktywności kleszczy
Kleszcze poszukują aktywnie żywicieli, gdy temperatura gleby jest wyższa niż 5 do 7 stopni Celsjusza. Pierwsza fala ataku kleszczy przypada zatem na okres wiosenny, gdy ustępuje śnieg i mróz, ostatnia – na okres późnojesienny. Niestety, wraz z ociepleniem klimatu i z powodu łagodniejszych zim, czas wylęgu kleszczy i żerowania znacznie się wydłużył. To ważna informacja dla opiekunów psów i osób spędzających czas na łonie natury.
Pamiętaj!
Pamiętaj, kleszcze zagrażają nie tylko zwierzętom. Człowiek też często pada ofiarą pasożytniczego pajęczaka. Do ataku kleszcza dochodzi, gdy biegamy po leśnych ścieżkach, szukamy grzybów czy jagód oraz w domu, gdy stykamy się z pasożytem przyniesionym na sierści psa czy kota.
W jaki
sposób następuje zarażenie ofiary patogenami?
Chorobotwórcze drobnoustroje znajdują się w układzie pokarmowym zarażonego kleszcza. Pasożyt może przekazać patogeny z treści pokarmowej w trzech przypadkach:
- gdy chce w naturalny sposób zakończyć etap
pożywianie się na krwi gospodarza i oderwać się od jego skóry
- gdy jest poddany silnemu stresowi (np. podczas
przypalania kleszcza wbitego w skórę)
- gdy treść pokarmowa zostanie pod ciśnieniem wstrzyknięta do ciała ofiary (np. podczas nieumiejętnego usuwania kleszcza palcami)
Ważne!
Kleszcz po zakończeniu procesu pobierania krwi od ofiary wstrzykuje jej treść pokarmową, by zerwać połączenie z żywicielem. Dlatego nie wolno zwlekać z usunięciem kleszcza, gdy zostanie już zauważony na skórze.
Usuwanie kleszcza ze skóry – czego nie wolno robić?
Kleszcza wbitego w skórę nie wolno:
- przypalać
- ruszać i drażnić
- smarować tłuszczami, środkami dezynfekującymi
- łapać za odwłok w palce i wyrywać
Wszystkie
powyższe czynności mogą z dużą dozą prawdopodobieństwa wywołać u kleszcza silny
stres i zmusić go do wymiotów, co skutkuje przekazaniem chorobotwórczych
zarazków do układu krwionośnego psa.
W jaki sposób usunąć kleszcza?
Kleszcza należy usuwać w rękawiczkach, specjalnym przyrządem do usuwania pajęczaków. Należy znaleźć miejsce połączenia skóry z aparatem gębowym kleszcza, przyłożyć w nie przyrząd do usuwania kleszczy i jednym płynnym, lekko obrotowym ruchem wyciągnąć pasożyta ze skóry. Pamiętaj o dezynfekcji miejsca po usunięciu kleszcza i starannym umyciu rąk.
Jeżeli zdarzy się, że urwiesz kleszczowi głowę przy usuwaniu, nie martw się! Jeśli stosowałeś/aś się do powyższych wskazówek, najprawdopodobniej udało Ci się skutecznie usunąć zagrożenie. Włóż jednakże truchło pajęczaka do zamykanego pojemnika i przekaż do analizy w klinice weterynaryjnej. Jeśli okaże się, że pasożyt był zarażony, lekarz weterynarii oceni zagrożenie i w razie potrzeby, wprowadzi odpowiednią procedurę medyczną.