Choroby odpasożytnicze (tzw. wektorowe) u kotów

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca kota

Choroby wektorowe są wywoływane przez wirusy, bakterie i pasożyty. Stanowią bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt, jednak trudno je wykryć, a jeszcze trudniej leczyć. Należy do nich m.in.: borelioza, tasiemczyca, czy mykoplazmoza. Często przebiegają bezobjawowo, dając późne i rozległe skutki uboczne.

Czy wiesz, że:

ilustracja przedstawiająca kota

Choroby pasożytnicze występują u zwierząt bardzo często. Jedne nie dają objawów i mają łagodny przebieg, inne są niezwykle niebezpieczne dla zdrowia i życia naszych pupili, jeszcze inne stanowią bezpośrednie zagrożenie dla człowieka.

Jakie choroby wektorowe zagrażają naszym  miauczącym przyjacielom?

Mykoplazmoza hemotropowa

Anemia zakaźna, dawniej zwana hemobartonellozą. Wywoływana przez mykoplazmy, które po przedostaniu się do organizmu zwierzaka atakują czerwone krwinki, wywołują reakcję immunologiczną i niszczą erytrocyty. Jej skutkiem jest poważna niedokrwistość. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z krwią. Wektorami choroby są przede wszystkim pchły i kleszcze. Objawy: apatia, osłabienie, wysoka gorączka, zanik apetytu, objawy neurologiczne – ślinotok, drgawki. Wykrycie choroby możliwe jest po wykonaniu badania rozmazu krwi. Leczenie oparte jest o antybiotykoterapię.

ilustracja przedstawiająca kleszcza

Borelioza

U kotów w większości wypadków przebiega bezobjawowo. Diagnozuje się ją na podstawie badań krwi pupila. Jeśli choroba zostanie wykryta, należy wdrożyć antybiotykoterapię. Podobnie jak u psów, choremu na boreliozę kotu mogą towarzyszyć wysokie gorączki, osłabienie, kulawizny, które jednak samoistnie ustępują. Z tego względu borelioza nie jest zwykle wykrywalna u kotów.

Bartonelloza

Bakterie tej choroby przenoszone są przez pchły, wszy, kleszcze, świerzbowce. W przypadku kota przebieg tej choroby jest zazwyczaj łagodny i praktycznie niezauważalny. Stanowi ona jednak ogromne zagrożenie dla człowiekaKot zarażony tą chorobą będzie przechodził ją łagodnie i najprawdopodobniej jego właściciel nawet nie zorientuje się, że pupilowi coś dolega. 

ilustracja przedstawiająca felicola subrostratus - wszoł koci

Dlaczego zatem ta choroba zaliczana jest do najbardziej niebezpiecznych chorób pasożytniczych? Podrapany lub ugryziony przez chorego kota człowiek szybko zaczyna odczuwać rozległe skutki uboczne. Obraz kliniczny choroby będzie różny w zależności od gatunku zarazka. Bartonelloza u ludzi może prowadzić do: zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia wsierdzia, powiększenia i ropienia węzłów chłonnych, zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych, zapalenia siatkówki. Przy braku leczenia śmiertelność sięga aż 40%.

Tasiemczyca

Tasiemczycą kot może zarazić się poprzez połknięcie znalezionej w sierści pchły, która jest nosicielem larwy tasiemca. Zakażony kot przez długi czas nie ujawnia żadnych objawów choroby. Rozpoznanie następuje zwykle przypadkowo – gdy właściciel zauważy człony tasiemca np. na sierści swojego zwierzaka. Niepokojące jest to, że tasiemczycą może zarazić się też człowiek – a w szczególności dziecko, które bawi się ze zwierzakiem lub spędza dużo czasu w okolicach posłania pupila i na podłodze.

Dirofilarioza

Do niedawna uważana była za chorobę egzotyczną, jednak zmieniający się klimat spowodował jej rozprzestrzenienie się w Polsce. Dirofilarioza wywoływana jest przez nicienie, które przenoszą komary. Do zakażenia dochodzi w chwili ukąszenia przez komara. 

ilustracja przedstawiająca komara

Jest to choroba przewlekła i nieodwracalna – w przypadku młodych kotów często prowadzi do śmierci. Dirofilarioza w postaci płucnej wywołuje zatory i zakrzepy, prowadzi do nadciśnienia tętniczego, powoduje stany zapalne w płucach. Postać skórna dirofilariozy może mieć dwa obrazy kliniczne. W pierwszym spotkamy guzki podskórne zawierające pasożyty. Druga postać kliniczna będzie objawiala się rozległym wieloogniskowym zapaleniem skóry, rumieniem, wyłysieniami, grudkami, strupami. Może też dochodzić do alergicznego zapalenia skóry. Leczenie dirofilariozy może mieć postać farmakologiczną lub chirurgiczną i zwykle wiąże się z ogromnym ryzykiem.

Jak ochronić kota przed pasożytami? 

Zarówno psy, jak i koty w ciągu swojego życia są wielokrotnie narażane na kontakt z pasożytami. Pchły, kleszcze, wszy – nie da się całkowicie ich uniknąć. Każdy kontakt z innym zwierzakiem, a nawet zwykłe wyjście na spacer może być potencjalnym źródłem zakażenia. Z tego powodu niezwykle ważna jest całoroczna profilaktyka przeciwpasożytnicza. 

Uwaga!

Aby dobrać jak najlepsze środki ochronne dla swojego kota, warto zasięgnąć rady zaufanego lekarza weterynarii, który poradzi nam, czy w przypadku naszego pupila lepsza będą krople spot-on, aerozole do rozpylenia na sierść czy specjalne obroże.

Choroby wektorowe – zagrożenia 

Każda choroba odpasożytnicza (wektorowa) przebiega nieco inaczej i wywołuje inne skutki uboczne.

Najpowszechniejsze i najgroźniejsze skutki uboczne