Osteoarthritis (OA) – choroba zwyrodnieniowa stawów u psów

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca psa na smyczy na drodze

Osteoarthritis (OA, choroba zwyrodnieniowa stawów) jest nieuleczalną, postępująca, degeneracyjną chorobą związaną z układem chrzęstno- stawowym, dotykającą ogromną rzeszę ludzi na całym świecie, ale również zwierzęta w naszym otoczeniu, psy i koty.

Cechami charakterystycznymi choroby zwyrodnieniowej stawów  są

Osteoarthritis OA – cicha epidemia

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu mięśniowo-szkieletowego u ludzi, psów i kotów. Według szacunków, już około 600 milionów osób na świecie zmaga się z cierpieniem wywołanym Osteoarthritis. W przypadku psów, wartość ta może sięgać nawet 40% populacji zwierząt.

W odróżnieniu od ludzi, psy z racji bariery komunikacyjnej, nie potrafią tak dobrze i precyzyjnie zwerbalizować dolegliwości związanych z chorobą zwyrodnieniową stawów. Nie potrafią powiedzieć opiekunom o swoim cierpieniu i ograniczeniach ruchowych wywołanych postępującą chorobą. Ponadto zwierzęta te z przyczyn ewolucyjnych starają się po prostu ukryć swój ból przed otoczeniem.

Podeszły wiek psa nie może usprawiedliwiać zgody na cierpienie związane z OA

Wśród opiekunów psów przyjęło się łączyć chorobę zwyrodnieniową stawów z wiekiem zwierzęcia. Tak, oczywiście podeszły wiek ma znaczenie dla obniżenia sprawności ruchowej i odczuwaniu bólu przez psa, lecz nie może być usprawiedliwieniem prowadzącym do braku działań zmierzających do uśmierzenia bólu i zmniejszenia dolegliwości psów.

Badania przesiewowe w kierunku rozpoznania OA u młodych psów pozwalają na szybszą ścieżkę diagnostyczną, a co za tym idzie, na wcześniejsze leczenie choroby. W przypadku starszych osobników możliwe jest wprowadzenie skutecznej terapii przeciwbólowej, znacznie podnoszącej komfort życia psów i przywracającej zwierzętom sprawność fizyczną.

Małe psy – niedoszacowana grupa w aspekcie badań nad OA

Najnowsze badania wykazują, że grupa małych psów, do tej pory ignorowana w aspekcie choroby zwyrodnieniowej stawów jest mocno niedoszacowana.

Psy o niewielkich rozmiarach są rzadziej badane przesiewowo w kierunku OA, a zwyczaj noszenia małych psów na rękach przez opiekunów częściowo kompensuje zmiany fizyczne u tej grupy zwierząt. Niemniej one również cierpią na dolegliwości bólowe związane z postępującym procesem degeneracyjnym stawów i powinny być objęte troską oraz uwagą opiekunów czy lekarzy weterynarii.

OA – rzeczywista przyczyna eutanazji psów

Choroba zwyrodnieniowa stawów u psów w realny sposób odbiera zwierzętom chęć do ruchu, zabawy i ogranicza większość przyjemności z życia, jaką te zwierzęta odczuwają. Psy cierpiące na przewlekłe stany bólowe przestają odczuwać radość z relacji z opiekunem i innymi zwierzętami w rodzinie. Ten rodzaj utraty dobrostanu i satysfakcji z życia, troskliwi opiekunowie postrzegają często jako wskazanie do eutanazji psa.

Dlatego tak istotne jest, by propagować wśród opiekunów zwierząt towarzyszących wiedzę na temat najnowszych odkryć w dziedzinie walki z objawami choroby zwyrodnieniowej stawów u psów. OA jest bowiem prawdziwym, cichym zabójcą psów.

Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawów u psów

Naukowcy badający procesy zachodzące podczas choroby zwyrodnieniowej stawów uważają zgodnie, że czynnikami inicjującymi chorobę OA są:

OA – choroba o wielu przyczynach

Coraz częściej naukowcy badający przyczyny OA wskazują na to, że coraz trudniej postrzegać OA jako jedną, odrębną jednostkę chorobową, a raczej powinno się do niej podchodzić jak do punktu końcowego wielu zaburzeń (otyłość, urazy, zmiany anatomiczne) prowadzących ostatecznie do niewydolności jednego lub kilku stawów u psa.

Dowody naukowe wskazują, że niezależnie od punktu startowego choroby, zmiany zwyrodnieniowe charakterystyczne dla OA mają wspólną drogę, która de facto kończy się tym samym: postępującą degeneracją stawu, jego trwałym uszkodzeniem i bólem przewlekłym.

OA – mechanizm choroby

W wyniku zaistnienia jednego lub więcej czynników inicjujących (nadwaga, kontuzja, anomalia anatomiczna) następuje proces uszkodzenia chrząstki stawowej, co jest sygnałem wysyłanym w stronę układu immunologicznego, by rozpoczął swą naturalną reakcję, czyli inicjację stanu zapalnego w naruszonej strukturze. Stan zapalny, automatyczna reakcja układu odpornościowego wiąże się ze zwyczajowymi objawami kojarzonymi z infekcją lub urazem mechanicznym, m. in. z bólem.

Jeśli nie zostanie podjęte leczenie, w miarę upływu czasu i obecności bodźców zewnętrznych, tkanki uszkodzonego stawu ulegają zmianom chorobowym oraz postępującej przebudowie, co prowadzi do przewlekłego, degeneracyjnego stanu, który stopniowo będzie pogłębiał chorobę OA. Procesom tym będzie towarzyszył nasilający się ból przewlekły.

Innowacyjne odkrycia naukowców – nadzieja dla chorych na OA

Najnowsze badania poszerzyły wiedzę na temat procesów zachodzących w chorobie zwyrodnieniowej stawów (OA).

Ból ściśle związany z chorobą zwyrodnieniową stawów jest procesem złożonym, a jednym z kluczowych mediatorów biorących udział w powstawaniu bólu jest czynnik wzrostu nerwów NGF (z ang. Nerve Growth Factor).

NGF – kluczowy gracz w procesie bólowym związanym z OA

Czynnik wzrostu nerwów NGF to ważny element w okresie życia płodowego i na etapie noworodkowym, mający ogromny wpływ na prawidłowy rozwój układu nerwowego.

Jednakże, w życiu osobnika dorosłego rola NGF sprowadza się wyłącznie do funkcji sygnalizacyjnej w uszkodzonych tkankach. Podwyższony poziom czynnika wzrostu nerwów w uszkodzonym stawie dorosłego psa, kota czy człowieka, generuje bodźce bólowe.

Coraz więcej zaawansowanych badań naukowych ukazuje związek NGF w interakcji z komórkami i tkankami chorego stawu. Odkrycia te pozwalają na nowe podejście naukowców i lekarzy do mechanizmu stanu zapalnego.

Ilustracja przedstawiająca psa z kobietą

Związek nerwów i układu odpornościowego

Istnieje silny związek między układem nerwowym, odpowiedzialnym za przekazywanie bodźców bólowych a układem immunologicznym. Komórki odpornościowe odgrywają istotną rolę w sygnalizacji bólu w OA. Ta interakcja ma istotne znaczenie w wielu tkankach stawów objętych stanem zapalnym związanym z OA.

Czynnik wzrostu NGF wchodząc w reakcję z receptorami nerwów czuciowych wywołuje zmiany w strukturze i anatomii nerwów, co w efekcie skomplikowanych procesów komórkowych, przyczynia się do nasilenia miejscowego stanu zapalnego i odczuwanego bólu.

Inaczej mówiąc, podczas stanu zapalnego NGF uczestniczy w przebudowie nerwów, co przyczynia się do zwiększenia odczuć bólowych i podnosi wrażliwość na ból przewlekły towarzyszący chorobie zwyrodnieniowej stawów.

W wyniku zaawansowanych badań czynnik wzrostu NGF został uznany przez naukowców za „głównego gracza” w generowaniu bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów i jednocześnie stał się celem zintensyfikowanych badań, dających nadzieję zarówno dla medycy ludzkiej, jak i weterynaryjnej.

Ból – system wczesnego ostrzegania

Do czego służy ból?

Mechanizm odczuwania bólu może być traktowany jak system wczesnego ostrzegania mający chronić zwierzę przed niebezpieczeństwem, np. przed poparzeniem czy poważnym uszkodzeniem ciała.

Receptory bodźców mechanicznych, termicznych czy chemicznych w układzie nerwowym przekształcają bodźce bólowe w sygnały kierowane do mózgu, by ten „nauczył się” unikać szkodliwych i niebezpiecznych dla zwierzęcia sytuacji.

Można zatem uznać ból za rodzaj surowej i niezbędnej lekcji pozwalającej jednostce utrzymać życie i zdrowie jak najdłużej w dobrej kondycji.

Taką funkcję ochronną pełni jednak tylko ból ostry - ten, który ustaje wraz z ustaniem przyczyny, która go wywołała.

Ból związany z OA – wyjątek od reguły

Jednak w tym konkretnym scenariuszu, w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów, system ten nie działa idealnie. Ból wywołany OA nie pełni funkcji ochronnych.Ból przewlekły to bezużyteczne i destrukcyjne doświadczenie, które wpływa negatywnie na wiele obszarów życia zwierzęcia.

Przeciwciała monoklonalne anty-NGF – ratunek dla chorych na OA

Najnowsze, innowacyjne odkrycia naukowe oparte o wiedzę, jaką rolę w procesie chorobowym pełni czynnik wzrostu nerwów NGF, pozwoliły na opracowanie skutecznej terapii dla psów i kotów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów.

Leczenie przeciwciałami anty-NGF zmniejsza negatywny wpływ czynnika wzrostu nerwów w procesie sygnalizacji bólu.

Jednocześnie warto zaznaczyć, że metabolizm przeciwciał monoklonalnych anty-NGF przebiega w organizmie w podobny sposób jak degradacja innych, także endogennych białek, więc jest bezpieczny dla chorego.

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi anty-NGF – bezpieczna pomoc w walce z OA

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi anty-NF działa skutecznie: