Co robić, gdy pies wymiotuje? Przyczyny wymiotów

• Pies
• Porady

4 min czytania opublikowano 23 kwietnia 2021

Wymioty u psa są spowodowane instynktowną koniecznością pozbycia się toksyn z układu pokarmowego i mogą budzić zrozumiały niepokój u opiekunów zwierząt. Gdy pies wymiotuje, następuje reakcja obronna organizmu, której przyczyn można szukać w chwilowej niedyspozycji czworonoga, przejedzeniu, spożyciu niejadalnego przedmiotu lub skutków ubocznych przyjmowanych leków. Każde zdarzenie wymiotów u psa należy monitorować, gdyż oprócz błahych przyczyn, mogą świadczyć o toczącej się infekcji. Na co powinien zwrócić szczególną uwagę opiekun zwierzaka, gdy jego pies wymiotuje?

Wymioty – pomysłowy wynalazek Matki Natury

Wiele zwierząt (w tym pies, kot i człowiek) jest wyposażonych w system obronny pozwalający szybko wydalić z układu pokarmowego niebezpieczne dla zdrowia substancje.

Proces wymiotów ma przeważnie przebieg gwałtowny, a za przebieg reakcji obronnej odpowiedzialny jest układ nerwowy ściśle współpracujący z przeponą, żołądkiem, przełykiem i układem mięśniowym.

Przyczyny wymiotów – oznaki chorobowe

Wymioty u psa mogą stanowić objaw chorobowy. Do potencjalnych przyczyn wymiotów zaliczamy:

• Zaburzenia w drożności układu pokarmowego – to największy zbiór możliwych przyczyn wymiotów u psa i jednocześnie najtrudniejszy dla zdiagnozowania dla lekarza weterynarii. Źródłem wymiotów może być przypadkowo zjedzona skuwka od długopisu, tocząca się choroba nowotworowa lub ukąszenie osy.
• Stany zapalne w obrębie układu jelitowo-pokarmowego – efekt toczących się chorób wirusowych, obecności pasożytów wewnętrznych i innych przyczyn.
• Zatrucia pokarmowe – spowodowane mogą być kontaktem z detergentami, środkami ochrony roślin ogrodowych, spożyciem niebezpiecznych roślin, trutek na gryzonie.
• Choroby o podłożu nowotworowym, neurologicznym, zapalenia otrzewnej, trzustki, skutek urazów i inne
• Reakcje na: stres, choroby alergiczne, nadmiar pokarmu, po narkozie, efekt uboczny przyjmowanych lekarstw

Oznaki nadchodzących wymiotów 

Pies manifestuje nadchodzące wymioty w charakterystyczny sposób:

• niepokój
• pokładanie się i wstawanie
• gwałtowne przełykanie śliny
• napięcie ciała
• mlaskanie
• odkrztuszanie
• dyszenie i szybka praca serca
• pochylanie głowy w dół z wyciągniętą szyją
• garbienie
• odruchy wymiotne

Po wyżej wymienionych symptomach najczęściej następuje jedna lub kilka sekwencji wymiotów, po zakończeniu których pies wygląda na zmęczonego.

Zwierzę po wymiotach chętnie kładzie się i odpoczywa.

Regurgitacja i kinetoza 

Regurgitacja – fizjologiczne ulewanie się pokarmu nie jest stricte reakcją obronną organizmu i nie łączy się z wyżej wymienionymi przyczynami wymiotów. To oznaka niedojrzałości układu pokarmowego u młodych psów lub sposób na dokarmianie młodych przez karmiące suki. Regurgitacja ma przebieg łagodniejszy od wymiotów. Nie towarzyszy jej zmęczenie, wysiłek i nieprzyjemne bodźce płynące z układu nerwowego i jelitowo-pokarmowego. Zwrócona treść ma częściowo niestrawiony charakter i jest przeważnie pokryta pianą. Regurgitacja u starszych psów powinna być starannie monitorowana i zgłaszana przez opiekunów do lekarza weterynarii.

Kinetoza – to choroba lokomocyjna dotykająca psy, koty i ludzi. Odruch wymiotny w tym przypadku nie wiąże się z podrażnieniem układu pokarmowego, a z konfliktem informacyjnym pomiędzy układem nerwowym, błędnikiem i mózgiem.

Błędnik rejestruje jednocześnie dwa sprzeczne ze sobą przekazy: siedzę, więc się nie poruszam, lecz odczuwam ruch ciałem (przy hamowaniu pojazdu lub zakrętach), więc jednak się poruszam.

Układ nerwowy nie potrafi połączyć faktów i protestuje wywołując nieprzyjemne reakcje typu: wymioty, ból głowy, nudności.

Kiedy wymioty u psa są wskazaniem do natychmiastowej reakcji opiekuna?

Jeśli wymioty u psa są sporadycznym przypadkiem i pies szybko wraca po nich do normalnej aktywności, można się uspokoić. Prawdopodobnie zjadł coś niestrawnego, tłustego lub po prostu przejadł się.

Jeśli jednak wymiotom u psa towarzyszą poniższe oznaki, należy natychmiast udać się po pomoc do kliniki weterynaryjnej.

• niechęć do picia
• biegunka
• gorączka
• żółć lub krew w wymiocinach
• zaburzenia w poruszaniu się
• długotrwała niechęć do aktywności (nie chce iść na spacer, odmowa zabawy)