Stop Pasożytom

Zarobaczony pies – rodzaje pasożytów, objawy choroby

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca leżacego psa na trawie

Profilaktyka przeciw pasożytom wewnętrznym i zewnętrznym to obok szczepień najlepsza tarcza ochronna, jaką możesz podarować swojemu czworonożnemu pupilowi. Odrobaczanie zwierząt towarzyszących jest ważne jeszcze z jednego powodu: chronisz siebie i członków swojej rodziny przed chorobami pochodzenia odzwierzęcego. W poniższym materiale dowiesz się, jakie robaki mogą zaatakować Twojego psa i jak go przed nimi bronić. Przedstawimy również charakterystyczne objawy świadczące o tym, że Twój pies jest zarobaczony. Zapraszamy do lektury!

Wszystkie psy mogą paść ofiarą robaków jelitowych

Każdy pies może zostać zarażony pasożytami jelitowymi. Wystarczy chwila nieuwagi opiekuna, a pies na spacerze powącha, poliże, zje lub wypije coś, co zostało wcześniej skażone inwazyjnymi formami pasożytów.

Niezależnie od wieku, rasy, płci czy kondycji zdrowotnej, każdy pies może paść ofiarą robaków jelitowych.

To bezsprzecznie zła wiadomość, lecz mamy również dobrą: posiadamy preparaty skutecznie zapobiegające inwazji pasożytów. Warunkiem sukcesu jest jednak regularność stosowania.

Rodzaje pasożytów jelitowych

Do pasożytów wewnętrznych najczęściej atakujących psy należą:

Drogi zarażenia pasożytami wewnętrznymi

Szczenięta przebywające na etapie życia płodowego mogą zostać zaatakowane w tym bezpiecznym środowisku. Otorbione formy nicieni pozostające w uśpieniu w narządach suki, aktywują się pod wpływem hormonów, gdy samica zachodzi w ciążę. Miot przychodzi na świat zarobaczony. Stąd też lekarze weterynarii zalecają podawanie preparatów odrobaczających na wczesnym etapie życia szczeniąt oraz przed kryciem suk.

Szczeniaki karmione przez matkę mogą zarazić się również od suki drogą laktogenną. Larwy glist mogą przenikać przez gruczoły mlekowe wprost do układu pokarmowego szczeniąt. Suka karmiąca oraz psie maluchy powinny być jednocześnie odrobaczane aż do ukończenia szóstego miesiąca życia szczeniąt.

Starsze psy zarażają się pasożytami wewnętrznymi przeważnie zjadając skażone mięso, zanieczyszczone kałem pożywienie, warzywa lub odchody chorych osobników.

Niektóre pasożyty do dalszego rozwoju potrzebują specyficznych warunków zewnętrznych: temperatury otoczenia, czasu i wilgotności. Odpowiednie właściwości higroskopijne posiada gleba. To w niej najczęściej przebywają jaja glisty włosogłówki czy tęgoryjca. Pies przenosi skażoną ziemię na łapach lub sierści, a następnie wylizuje w czynnościach pielęgnacyjnych. W ten sposób wprowadza pasożyta do swojego organizmu.

Jakie objawy wskazują, że pies jest zarobaczony?

Diagnozę czy pies jest zarażony pasożytami wewnętrznymi stawia lekarz weterynarii na podstawie wywiadu z opiekunem, oceny stanu zdrowia zwierzęcia oraz badań laboratoryjnych.

Obserwacja zachowania zwierzęcia przez opiekuna w warunkach domowych jest ważną wskazówką dla lekarza weterynarii.

Jakie objawy wskazują na inwazję pasożytów jelitowych u psa?

Odrobaczanie psów – terminarz

Szczenięta po narodzinach powinno się odrobaczać po drugim tygodniu życia. Następne dawki preparatu należy podawać co dwa tygodnie, aż do kolejnych dwóch tygodni po odstawieniu od mleka matki.

Suka powinna być odrobaczana w tym samym czasie co szczenięta.

Psy dorosłe odrobacza się w zależności od:

Psy spędzające życie przy rodzinie, wychodzące na spacery razem z opiekunem powinny być poddawane odrobaczaniu nie rzadziej niż 1 – 2 razy w roku.

Odrębny harmonogram odrobaczania obowiązuje psy przeznaczone do hodowli, uczestniczące w wystawach, pracujące oraz karmione świeżym mięsem.