OA – Choroba zwyrodnieniowa stawów u kotów
czytania opublikowano
Osteoarthritis (Choroba zwyrodnieniowa stawów, OA) to nieuleczalna, postępująca choroba degeneracyjna stawów obniżająca kotu komfort życia i uniemożliwiająca mu normalne funkcjonowanie. Chorobie towarzyszy stopniowo nasilający się ból. Badania wykazują, że u 40% wszystkich przebadanych kotów stwierdza się objawy kliniczne choroby OA, a u starszych osobników (ponad 12-tego roku życia) zmiany zwyrodnieniowe widać u 90% kotów. Wprawdzie choroba zwyrodnieniowa stawów jest ściśle związana z upływającym wiekiem zwierzęcia, lecz początków zmian i genezy choroby należy szukać już w młodości kota.
Mechanizm choroby OA
Choroba zwyrodnieniowa stawów ma destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie chrząstek stawowych odpowiedzialnych za zabezpieczanie układu kostnego oraz amortyzowanie obciążeń podczas ruchu zwierzęcia.
Choroba zwyrodnieniowa stawów u kotów zaczyna się przeważnie od niewielkich deformacji lub ubytków w obrębie chrząstek stawowych, co ma jednocześnie wpływ na automatyczne uwalnianie się substancji prozapalnych.
Sygnały bólowe z chorych obszarów ciała są przekazywane przez rdzeń kręgowy i układ nerwowy do mózgu. Jednocześnie ulegają one wielu modyfikacjom na różnych poziomach.
Z czasem procesy degeneracyjne i zapalne postępują, rozciągają się na pobliskie tkanki, a zwierzę zaczyna odczuwać silny ból przy każdym ruchu, nie tylko w uszkodzonym stawie. Źródłem bólu mogą być mięśnie, aparat więzadłowy, inne struktury chorego stawu.
Przyczyny choroby OA
Przyczyn choroby OA można szukać zarówno w trybie i warunkach życia kota, przebytych chorobach oraz kontuzjach, jak i w budowie anatomicznej czworonoga czy w źle zbilansowanej diecie. U większości kotów jednak choroba jest idiopatyczna.
Otyłość czy nadwaga również ma niebanalny, negatywny wpływ na rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów u zwierząt domowych, w tym – kotów.
Koty cierpią w milczeniu. Rzadko wokalizują odczucia bólowe. Pierwsze sygnały świadczące o toczącej się chorobie mogą umknąć nawet uważnym opiekunom zwierząt. Koty bowiem, nawet skuteczniej niż psy, starannie ukrywają swoje dolegliwości bólowe.
Na jakie zachowania czy odstępstwa od normy w zachowaniu kotów zatem powinni zwracać uwagę opiekunowie?
Symptomy choroby
zwyrodnieniowej u kota
Niechęć do zabawy, trudność we wstawaniu, utykanie czy wahanie przed skokiem lub wchodzeniem/schodzeniem ze schodów opiekunowie łączą często z nadwagą oraz zaawansowanym wiekiem zwierzęcia. I często wychodzą z błędnego założenia, że gorsza sprawność fizyczna kotów to naturalny stan rzeczy, a dolegliwości bólowe są po prostu wpisane w proces starzenia się organizmu.
Czy faktycznie koty muszą
cierpieć z powodu zmian zwyrodnieniowych stawów?
Nieleczona choroba zwyrodnieniowa stawów wpływa negatywnie na komfort życia oraz poważnie ogranicza mobilność zwierzęcia. Zwierzę stroni od kontaktu z nami, może wykazywać agresję zarówno wobec człowieka, jak i wobec innych zwierząt w domu. To czasem pierwszy zauważony sygnał. Mogą się także pojawiać nieprawidłowości w korzystaniu z kuwety, zwłaszcza jeśli ma ona wysoki brzeg i wejście do niej sprawia zwierzęciu ból.
Kot odczuwający ból podczas ruchu, unika zabawy i poruszania się, co z kolei odbija się na stopniowym pogarszaniu się sprawności kota, prowadzi do przybierania na wadze, obniżenia nastroju – by w efekcie zamknąć zaklęte koło choroby.
Współczesne zdobycze nauki i medycyny weterynaryjnej z coraz większym sukcesem dążą do zminimalizowania przykrych dolegliwości związanych z OA.
Przeciwciała monoklonalne
Anty-NGF – sojusznik w walce z bólem związanym z OA
Aby zrozumieć sposób działania przeciwciał monoklonalnych Anty-NGF w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, należy zrozumieć mechanizm sygnalizacji bólowej w jej przebiegu.
Czynnik wzrostu nerwów NGF (z ang. nerve growth factor) to specyficzne białko sygnalizacyjne biorące udział w wielu procesach komórkowych. W dużych ilościach białko NGF jest produkowane przez organizm w okresie prenatalnym, noworodkowym i okołonoworodkowym, by wraz z upływającym czasem ulec stopniowej redukcji wydzielania.
Poziom NGF wzrasta jednak ponownie w dorosłym organizmie w zupełnie innych okolicznościach – przy przewlekłych stanach zapalnych i degeneracyjnych. NGF uwalniany w chorym stawie łączy się ze swoimi receptorami na komórkach nerwowych nerwów czuciowych i powoduje powstanie impulsów bólowych.
Przeciwciała monoklonalne Anty-NGF to specyficzne molekuły układu immunologicznego wykorzystywane w skutecznej terapii bólu przy chorobie zwyrodnieniowej stawów u kotów.
Innowacyjne leczenie przeciwciałami monoklonalnymi Anty-NGF w bezpieczny dla zwierzęcia sposób neutralizuje nadmiar czynnika wzrostu nerwów w chorych stawach, przez co nie dochodzi do pobudzania receptorów na komórkach nerwowych i nie dochodzi do powstawania bodźców bólowych.
Jak działają przeciwciała
monoklonalne Anty-NGF?
Przeciwciała monoklonalne Anty-NGF zapobiegają wiązaniu się cząsteczek NGF z receptorami i ich aktywowaniu, blokując sygnały bólowe. Ponadto eliminacja NGF zmniejsza uwalnianie przez komórki układu odpornościowego i przez zakończenia nerwowe mediatorów prozapalnych. Uwrażliwione wcześniej nerwy wracają do normalniejszego funkcjonowania. Fakt ten ma duże znaczenie w przerwaniu sygnalizacji bólu.
Przeciwciała monoklonalne skierowane przeciw NGF są skutecznym środkiem w łagodzeniu bólu związanego z OA. Skutecznie blokują sygnały bólowe i mają realny wpływ na zmniejszenie neurogennego stanu zapalnego związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Przeciwciała monoklonalne Anty-NGF są opracowywane indywidualnie dla każdego gatunku zwierząt
Co ważne, przeciwciała monoklonalne Anty-NGF rozkładają się w organizmie tak jak wszystkie białka i naturalnie występujące przeciwciała – w bezpieczny sposób.