Biegunka u kota – przyczyny, zagrożenia, leczenie
czytania opublikowano
Biegunka u kota jest jednym z tych klasycznych objawów chorobowych, których nie wolno opiekunowi zignorować. Rozwolnienie bowiem może świadczyć o obecności pasożytów w organizmie kota, zatruciu pokarmowym, chorobie nowotworowej, nietolerancji na składnik karmy lub o silnym stresie. Niezależnie od przyczyny, opiekun powinien wiedzieć jak rozpoznać biegunkę u kota i jakie powziąć w związku z rozwolnieniem działanie. W poniższym materiale przybliżymy temat biegunki u kota, przyczyny powstawania, zagrożenia i sposoby radzenia sobie z tą przypadłością u czworonożnego przyjaciela.
Jak rozpoznać biegunkę u kota?
Podstawą diagnozy rozwolnienia u kota jest obserwacja zwyczajów i nawyków życiowych kota. Sprzątanie kuwety jest jednym z tych ważnych elementów rytuału życia domowego, które pozwoli na szybkie rozpoznanie wszelkich odstępstw od normy. Biegunka to luźny, wodnisty, śluzowaty stolec wydalany przez kota częściej niż zwykle. W tym miejscu kluczowe jest określenie, co znaczy „więcej niż zwykle”. Przyjmuje się, że jeśli kot wydala wodniste odchody 5 – 6 razy dziennie przez kilka dni można mówić o biegunce.
Pamiętaj!
Mimo, iż biegunka u kota nie musi oznaczać od razu objawów poważnej choroby, to nie wolno Ci bagatelizować tego stanu u Twojego podopiecznego. Obserwuj kota i monitoruj jego stan zdrowia.
Rozróżniamy trzy rodzaje biegunki u kota:
- Biegunka ostra (przemijająca) – czas trwania mniej niż dwa tygodnie
- Biegunka uporczywa – czas trwania od dwóch do trzech tygodni
- Biegunka nawracająca (przewlekła) – czas trwania dłużej niż trzy tygodnie
Dwa ostatnie rodzaje biegunek (przewlekła i uporczywa) wymagają bezwzględnej kontroli w klinice weterynaryjnej w celu wykluczenia poważnych schorzeń, zwłaszcza, jeśli biegunce towarzyszy brak chęci do picia i jedzenia, wymioty, nadmierna wokalizacja, apatia i niechęć do jedzenia.
Pamiętaj!
Biegunka, podobnie jak wymioty mogą poważnie osłabić organizm zwierzęcia i doprowadzić do odwodnienia. W przypadku biegunki ważne jest, by zapewnić kotu dostęp do świeżej wody i stale monitorować ilość wypitego płynu. Odwodnienie u kociąt i słabszych zwierząt może doprowadzić do śmierci zwierzaka!
Przyczyny biegunki u kota
Biegunka u kota może być spowodowana przez:
- inwazję pasożytów jelitowych
- zatrucie pokarmowe spowodowane błędami żywieniowymi (karmienie kota resztkami ze stołu, mlekiem, produktami mlecznymi itp.)
- alergię pokarmową
- nagłą zmianę karmy
- problemy z tarczycą
- niewydolność narządów wewnętrznych
- choroby zakaźne (koci tyfus)
- zapalenie jelit, żołądka
- sytuację stresową
- spożycie toksycznych roślin
- zjedzenie niejadalnego przedmiotu (kawałka sznurka, przędzy, wełny, papierka, gumki, itp.)
Uwaga!
Jedną z najczęstszych przyczyn przemijającej biegunki u dorosłego kota są zatrucia pokarmowe wywołane niestrawnym pokarmem, kontaktem z chemią gospodarczą, środkami ochrony roślin lub samych roślin. Jeśli biegunce nie towarzyszą inne niepokojące objawy, typu: wymioty i niechęć do picia, można przegłodzić kota przez kilka, maksymalnie kilkanaście godzin, zapewniając zwierzęciu dostęp do świeżej wody. Pamiętaj jednak, że przedłużający się stan rozwolnienia powinien być skonsultowany z lekarzem weterynarii, zwłaszcza jeśli chodzi o młode osobniki.
Biegunka u kota a pasożyty jelitowe
Biegunka jest jednym z symptomów obecności endopasożytów w organizmie kota. Robaki jelitowe przedostają się do przewodu pokarmowego zwierzęcia wskutek zjedzenia zabrudzonego jajami pokarmu, roślin, gleby, tkanek upolowanych stworzeń (z otorbionymi formami pasożyta) lub wypicia wody ze skażonego zbiornika. Czasami robaki wykorzystują do infestacji organizmu żywiciela innego pasożyta, np. pchłę, komara czy wszołę. Kot ugryziony przez ektopasożyta drapie się, wygryza sierść i jednocześnie połyka zainfekowane owady. W ten sposób też wprowadza do swojego układu pokarmowego pasożyta, gdzie robak osiąga dojrzałość płciowa, kopuluje i produkuje kolejne jaja, które są wydalane do środowiska w odchodach zarobaczonego zwierzęcia.
Robaki swą aktywnością w przewodzie pokarmowym wywołują szereg niekorzystnych dla zwierzęcia objawów:
- biegunki (z domieszką krwi, śluzu)
- wymioty
- apatię
- niechęć do jedzenia lub nadmierny apetyt
- pogorszenie stanu okrywy włosowej
- zaburzenia wzrostu (u młodych kotów)
- kaszel (gdy pasożyt przedostaje się do układu oddechowego podczas wędrówki larw)
Pamiętaj!
Pomimo, iż pasożyty z reguły nie są zainteresowane w doprowadzeniu swego żywiciela do śmierci (gdyż zagroziłoby to również ich życiu), to zmasowana robaczyca u kociąt, osobników o obniżonej odporności, starych lub zmagających się z innymi, poważnymi chorobami może doprowadzić do zgonu zwierzęcia z powodu zatrucia organizmu produktami metabolizmu pasożyta lub zaczopowania światła jelit czy naczyń krwionośnych. Tylko regularne stosowanie środków odrobaczających uchroni Twojego podopiecznego przed powikłaniami spowodowanymi przez inwazję pasożytów.
Leczenie biegunki u kota
Jeśli krótka głodówka u kota z biegunką nie daje widocznej poprawy lub gdy rozwolnieniu towarzyszą inne objawy (wymioty, brak chęci do picia, krew w kale) należy natychmiast skonsultować przypadek w gabinecie weterynaryjnym.
Przyczyn biegunki u kota może być wiele, więc niezwykle istotne do postawienia diagnozy jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z opiekunem kota i wykonanie podstawowych badań.
Do najczęstszych badań w przypadku biegunki u kota należą:
- badanie krwi
- badanie próbki kału
- badanie USG