„Mój szczeniak się drapie!” – przyczyny świądu u psa
czytania opublikowano
Do gabinetów weterynaryjnych często trafiają zaniepokojeni opiekunowie, których psy drapią się częściej niż zwykle. Zapewniają jednocześnie, że pies jest objęty zabezpieczeniem przeciw ektopasożytom i nie potrafią wyjaśnić, dlaczego ich zwierzę gwałtownie i brutalnie drapie się i wygryza swędzące miejsca na skórze. Wśród potencjalnych przyczyn świądu u psa można wymienić zarówno inwazję pasożytów zewnętrznych, jak i nadwrażliwość na składnik karmy, reakcję alergiczną na szampon czy pyłki traw. W poniższym materiale przybliżymy Państwu najpowszechniejsze przyczyny świądu u psa. Zapraszamy!
„Mój szczeniak się drapie!”
Każdy pies się drapie, gdy coś go zaswędzi i jest to naturalna reakcja. Problem zaczyna się wtedy, gdy sporadyczne drapanie przeradza się w kompulsywną, gwałtowną i wyraźnie męczącą dla psa czynność. Pies traci dobry humor, nie może znaleźć sobie miejsca, ociera się o wystające krawędzie mebli, ostre krzaki czy tarza.
Próby ulżenia sobie w świądzie w takich przypadkach mogą szybko przynieść kolejny, negatywny efekt – rany na ciele spowodowane wygryzaniem i wydrapywaniem skóry. Zadrapania i skaleczenia te najczęściej zostają zainfekowane wtórnie przez różne chorobotwórcze drobnoustroje, co zwiększa stan zapalny skóry i dodatkowo potęguje uczucie dyskomfortu u psa. Koło infekcji się zamyka i bez stanowczej reakcji ze strony opiekuna i lekarza trudno przynieść psu ulgę.
Świąd czy zwykłe drapanie
się? – częste pytanie opiekunów psów
Trudno jednoznacznie i bez dodatkowego wywiadu oraz wyników badań odpowiedzieć na to pytanie.
Niemniej istnieje szereg wskazówek, które mogą pomóc opiekunom w odróżnieniu prozaicznej czynności drapania się od świądu, będącego reakcją psa na nieznany czynnik.
Symptomy świądu u psa
Opiekunowie wrażliwi na potrzeby swoich podopiecznych szybko zorientują się, że ich pies zaczyna zmagać się z problemem zdrowotnym.
Zmiany w zachowaniu psa
Zachowanie psa zmagającego się ze świądem ulega zmianie. Zwierzę zaczyna zachowywać się nerwowo, przedkładając kompulsywną i często agresywną formę drapania się nad zabawę czy spokojny wypoczynek. Pies może zacząć szukać ostrych gałęzi, wchodzić w gęste krzaki, ocierać się o meble, korę drzew lub tarzać częściej niż zwykle.
Niewinna czynność drapania się przeradza się z czasem w sesję wygryzania skóry w swędzących miejscach, a pies często wydaje przy tym niepokojące dźwięki: skomlenie, warczenie czy sapanie.
Pies może potrząsać nerwowo głową, ocierać nią o wystające krawędzie, drapać się pazurami w okolice uszu i pyska.
Zmiany dermatologiczne
Na skórze psa mogą pojawiać się zmiany dermatologiczne: wypryski, krostki, zaczerwienienia, strupy niewiadomego pochodzenia, kropki, miejscowe wyłysienia czy zmiana zabarwienia skóry.
Infekcje wtórne
Czynność drapania się w połączeniu ze zmianami dermatologicznymi mogą szybko spowodować przerwanie ciągłości skóry, co ułatwia infekcje wtórne o podłożu bakteryjnym, grzybiczym czy wirusowym. Zainfekowane miejsca na skórze wywołują u psa kolejne dolegliwości: ból, nową falę świądu i szczypanie.
Wydzieliny
W przypadku zaatakowania psa przez świerzbowca usznego lub pod wpływem zarażenia dermatofitami, w uszach psa może zbierać się niepokojąca wydzielina. W zależności od rodzaju zakażenia oraz stopnia zainfekowania wydzielina może wydzielać przykry zapach lub pozostać bezwonna. Niemniej, każda nieprawidłowa wydzielina z uszu psa powinna być poddana analizie lekarskiej.
Przyczyny świądu u psa
Do najczęściej występujących przyczyn świądu u psa należą:
- Pasożyty zewnętrzne – ektopasożyty żerujące na
krwi (lub pożywiające się naskórkiem czy wysiękiem z ran na skórze) psa są najczęściej diagnozowaną przyczyną
kompulsywnego drapania się u czworonogów. Zanim więc lekarz weterynarii
przejdzie w procesie diagnostycznym do poszukiwania innych przyczyn świądu u
psa, najpierw wyklucza inwazję
pasożytów takich jak pchły, wszy, wszoły, świerzbowce i nużeńce
- Alergie różnego pochodzenia –
niewłaściwa i nadmierna reakcja układu immunologicznego na błahe w gruncie
rzeczy czynniki zewnętrzne, takie jak pyłki traw, składniki karmy, białko czy
pleśń nazywana jest potocznie alergią. Psy, podobnie jak ludzie często cierpią
z powodu nadwrażliwości układu odpornościowego. Rozpoznanie i wykluczenie z
bezpośredniego otoczenia (lub z diety) psa czynnika alergizującego to
najczęściej długa i żmudna praca,
która wymaga ścisłej współpracy opiekuna z lekarzem weterynarii oraz
przestrzegania zaleceń lekarskich
- Atopowe Pchle Zapalenie Skóry
(APZS) – przypadłość łącząca w jedno: obecność ektopasożyta z alergią na białko
ze śliny pchły
- Infekcje grzybicze, bakteryjne,
wirusowe – występujące jako powikłanie po naruszeniu powłok skórnych, reakcja
po lekach, wpływ innych chorób itp.
- Reakcja na stan stresu psa
Diagnostyka i leczenie
Leczenie świądu u psa musi być poprzedzone wnikliwą analizą przeprowadzoną przez lekarza weterynarii.
Specjalista / Specjalistka stawia diagnozę na podstawie wywiadu z opiekunami i badań dodatkowych.
Lekarz najczęściej pyta w takich sytuacjach o:
- częstotliwość występowania świądu u psa (sezonowość występowania objawów może sugerować alergię na pyłki traw czy drzew),
- rodzaj karmy i czy była ostatnio zmieniana,
- stosowane zabezpieczenia przeciw ektopasożytom
- wiek psa
- występowanie podobnych zmian dermatologicznych u innych zwierząt w domu
Oprócz wywiadu z opiekunem psa lekarz weterynarii może zlecić badania dodatkowe:
- badanie próbek skóry
- badania cytologiczne
- badanie struktury włosa
- dieta eliminacyjna
- konsultacja z psim behawiorystą