Stop Pasożytom

Jaką chorobą możemy zarazić się od psa? Część II

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca psa na rękach i weterynarza

Dipylidioza

Dipylidiozę powoduje tasiemiec psi (Dipylidium caninum), płaziniec, pasożyt wewnętrzny, żerujący w przewodzie pokarmowym.

Tasiemiec psi do inwazji na zwierzę lub człowieka wykorzystuje innego pasożyta zewnętrznego, pchłę lub wszołę.

Zainfekowana larwami tasiemca pchła zostaje pochłonięta przez psa lub kota podczas wylizywania futra.

Uwaga!

Dorosły człowiek rzadko zaraża się tasiemcem psim, lecz należy pamiętać, że małe dzieci (około szóstego miesiąca) łatwo mogą stać się celem tego pasożyta. Przypadkowe połknięcie przez malucha pchły zarażonej larwą tasiemca może doprowadzić do dipylidozy. Pamiętaj! Regularnie odrobaczaj swojego pupila domowego, nie zapominając o preparatach przeciw pchłom!

Tasiemiec po przedostaniu się do układu pokarmowego żywiciela ostatecznego rozwija się i wchodzi w etap rozrodczy.

Tasiemiec jest obojniakiem, a to oznacza, że posiada narządy rozrodcze męskie i żeńskie, nie potrzebuje do prokreacji innego osobnika.

Poszczególne segmenty ciała tasiemca zajmują się produkcją jaj. Jaja w stanie gotowym do zarażenia kolejnego żywiciela są usuwane wraz z członami tasiemca w odchodach zwierzęcia lub człowieka. Wyglądem przypominają ziarna ryżu lub nasiona ogórka.

Tasiemczyca może być szczególnie niebezpieczna dla człowieka, gdy larwy tasiemca przenikną przez ścianki jelita cienkiego i wraz z krwią przedostaną się do innych narządów. Tasiemiec może bowiem zaatakować mózg, oczy, płuca, wątrobę lub mięśnie.

Tasiemczyca przez wiele lat może nie dawać żadnych wyraźnych objawów.

Po pewnym jednak czasie produkty przemiany materii tasiemca zaczną zatruwać organizm powodując przykre dolegliwości.

Jak uchronić się przed tasiemczycą?

Przede wszystkim nie wolno zapominać o podstawowej higienie, czyli myciu rąk, zwłaszcza po zabawie z psem czy kotem.

Mycie owoców i warzyw oraz jedzenie mięsa po obróbce termicznej pomoże z pewnością w profilaktyce przed tą groźną chorobą.

Opiekunowie zwierząt domowych muszą szczególnie pamiętać o regularnym odrobaczaniu pupili oraz przeciwdziałaniu inwazji pasożytów zewnętrznych.

Pamiętaj!

Odrobaczać należy wszystkie zwierzęta domowe w tym samym momencie! Nie zapomnij o stosowaniu preparatów przeciw pchłom! To one są nosicielem groźnego pasożyta!

Toksokaroza

Toksokaroza to choroba przenoszona na człowieka przez larwy pasożyta glisty psiej Toxocara canis i kociej Toxocara cati.

Glisty psie i kocie najczęściej atakują szczenięta i kocięta. Pies może zostać zarażony T. canis już w życiu płodowym, jeśli matka nie została skutecznie odrobaczona przed kryciem, a kocięta zakażają się pijąc mleko chorej kotki.

Jaja glist wydalane są wraz odchodami zwierząt.  Dopiero po ok trzech tygodniach od wydalenia do środowiska zewnętrznego larwy nabierają postaci inwazyjnej, zdolnej do zarażenia kolejnej ofiary.

Zwierzęta domowe zarażają się glistami poprzez kontakt z zainfekowanymi odchodami lub zjadając mięso zarażonego osobnika.

Człowiek może zarazić się glistami poprzez zjedzenie niemytych owoców, warzyw lub z powodu brudnych rąk.

Czy wiesz, że

Czy wiesz, że nie musisz być opiekunem zwierzęcia, by zarazić się glistą psią lub kocią? Formy przetrwalnikowe pasożyta można powszechnie znaleźć w piasku piaskownicy, na plaży, na trawniku, w glebie. Pamiętaj! Myj ręce przed każdym posiłkiem!

Świerzbowiec psi

Świerzbowiec psi to ektopasożyt z grupy pajęczaków. Pasożyt bytuje na sierści psów żywiąc się drobinami skóry zwierzęcia.

Świerzbowiec namnaża się głównie na skórze głowy psa oraz na łapach. W pierwszym stadium zarażenia pojawia się rumień na skórze, a następnie przeradza w strupy i miejscowe wyłysienia. Zmiany skórne spowodowane świerzbem swędzą psa, powodując znaczny dyskomfort.

Człowiek może zarazić się od psa świerzbem poprzez tkaniny, z którymi miał kontakt zarażony zwierzak.

Na skórze ludzkiej świerzb wygląda jak wysypka, która również bardzo swędzi, reaguje na zmiany temperatury i nie reaguje na leczenie przeciwalergiczne. Jeśli obserwujemy u siebie takie objawy, należy niezwłocznie udać się do lekarza dermatologa.

Jak uniknąć zarażenia świerzbem psim? 

Główną profilaktyką jest częste mycie rąk oraz obserwacja okrywy włosowej psa.

Czy wiesz, że

Czy wiesz, że stadia rozwojowe świerzbowca są wrażliwe na wysoką temperaturę? Dlatego pościel i bieliznę należy prać w temperaturze min 60oC Celsjusza.

Giardioza

Giardioza jest chorobą pasożytniczą powodowaną przez pierwotniaka Giardia Intesinalis.

Pasożyt żeruje na komórkach nabłonka jelita cienkiego u ludzi i zwierząt.

Zarażenie odbywa się drogą pokarmową, poprzez spożycie zakażonej wody lub pożywienia z cystami Giardii.

Giardioza jest główną przyczyną nawracających bóli brzucha i biegunek o podłożu pasożytniczym u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Na pierwotniaki Giardia można natknąć się na całym świecie, ale najczęściej spotykane są w krajach tropikalnych. W miejscach o niskim stopniu higieny, może być zarażone nawet do 30% mieszkańców.

Uwaga!

Giardioza jest chorobą wysoce zaraźliwą.

W przypadku wystąpienia zarażenia Giardiozą u jednego mieszkańca, należy objąć leczeniem wszystkich mieszkańców domu.

Człowiek zaraża się Giardią poprzez wypicie skażonej wody (również z górskich strumieni), poprzez pływanie w zbiorniku, gdzie przebywają cysty Giardii oraz wskutek zjedzenia zainfekowanej żywności.

Objawy Giardiozy u ludzi

Do częstych u ludzi objawów należą:

Czy wiesz, że

Czy wiesz, że chlorowanie wody nie zapobiega Giardiozie? Pomaga za to filtrowanie i przegotowanie wody przed wypiciem.

Leptospiroza

Leptospiroza to bakteryjna choroba zakaźna pochodzenia zwierzęcego. Wywołują ją krętki Leptospira.

Leptospiroza jest chorobą powszechnie występującą na świecie, z wyjątkiem regionów polarnych. Przenoszona jest przez ssaki, ptaki, gady i płazy.

Człowiek zaraża się leptospirozą przez przypadkowy kontakt uszkodzonej skóry z zanieczyszczoną glebą i wodą czy płynami ustrojowymi zarażonych zwierząt lub wskutek ugryzienia przez chore zwierzę.

Do głównej grupy ryzyka należą osoby wykonujące zawód wymagający pracy ze zwierzętami:

Rozwojowi choroby sprzyjają złe warunki higieniczne i sanitarne oraz słaba kondycja socjalno-bytowa.

Leptospira rozsiewa się drogą naczyń krwionośnych powodując gorączkę. Krętki przedostają się do ważnych narządów człowieka: wątroby i nerek.

Leptospiroza może mieć przebieg łagodny, bezobjawowy lub przebieg ciężki, zwany chorobą Weila.

Objawy Leptospirozy

Do najczęstszych objawów należą:

Najczęściej powyższe objawy zanikają samoczynnie, lecz w skrajnych przypadkach po kilku dniach poprawy może dojść do zaostrzenia choroby.

Choroba Weila

Choroba Weila to ciężka niewydolność wielonarządowa obejmująca żółtaczkę, gorączkę, niewydolność nerek i wątroby, krwotoki, problemy z oddychaniem, biegunki.

Łagodna forma leptospirozy nie jest leczona. Najczęściej jest mylona z infekcją wirusową.

Choroba Weila jest diagnozowana poprzez badanie mikrobiologiczne z hodowlą bakterii.

Leptospirozę leczy się antybiotykami w warunkach szpitalnych.

Jak zabezpieczyć się przed leptospirozą?

Najlepszym sposobem, by uniknąć zarażenia leptospirozą jest staranne zabezpieczanie zranionej skóry przed kontaktem ze zwierzętami, z glebą lub wodą.