Stop Pasożytom

Duszności u psa – czy to może być kaszel kenelowy?

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca leżącego psa przy oknie

Czy Twój pies stał się ospały? A może dodatkowo stracił apetyt, ma wysoką gorączkę i surowiczy lub ropno-surowiczy katar? A może do poprzednich objawów dołączyły u Twojego psa duszności oraz napadowy, głęboki kaszel prowadzący nawet do dławienia się i wymiotów? Nie czekaj! Koniecznie udaj się jak najszybciej do kliniki weterynaryjnej w celu zbadania podopiecznego. Powyższe oznaki u psa mogą bowiem oznaczać kaszel kenelowy.

Spis treści:

Co to jest kaszel kenelowy?

Kaszel kenelowy, parainfluenza czy kaszel psiarniowy to nazwy na poważną, zakaźną chorobę o charakterze polietiologicznym - CIRDC (ang. Canine Infectious Respiratory Disease Complex).

CIRDC to zakaźna choroba układu oddechowego u psów, groźna infekcja, w wywołaniu której bierze udział wiele czynników (bakterie, wirusy oraz zmienne środowiskowe).

Najczęstszą przyczyną CIRDC są bakterie (Bordetella bronchiseptica), wirusy (Adenowirus typu 2, Parainfluenza typu2) powodujące uszkodzenie nabłonka oddechowego i prowadzące do dalszych stanów zapalnych i powikłań.

Objawy kaszlu kenelowego h2

Najbardziej charakterystycznym objawem towarzyszącym infekcji jest silny, napadowy, urywany kaszel prowadzący do dławienia się, duszności i wymiotów. Kaszel nasila się po wysiłku fizycznym, towarzyszy silnym emocjom psa oraz mocnemu naciskowi obroży na szyję.

Dodatkowymi symptomami może być surowiczy lub ropno-surowiczy katar, wydzielina z oczu, biegunka.

Drogi zarażenia

Kaszel kenelowy jest chorobą silnie zaraźliwą. Infekcja jest wprawdzie powszechnie kojarzona z dużymi skupiskami psów (schroniska, hotele, hodowle, przytuliska), lecz w rzeczywistości może się nią zarazić każde zwierzę na codziennym spacerze.

Drobnoustroje wywołujące kaszel kenelowy znajdują się w wydzielinach chorego zwierzęcia i przenoszą się na kolejnego osobnika drogą kropelkową. Wystarczy zatem krótki kontakt „nos-nos”, zabawa w parku, wypicie wody ze wspólnej miski, by zarazić następnego psa. Co więcej, my opiekunowie również możemy stanowić źródło transmisji patogenów, jeśli przyniesiemy zarazki do domu na butach czy ubraniu.

Kaszel kenelowy – zagrożenia

Kaszlem kenelowym zagrożone są psy w każdym wieku, lecz przebieg choroby determinowany jest ogólnym stanem zdrowia zwierzęcia, warunkami, w jakich pies żyje oraz rodzajem patogenu, który wywołuje infekcję.

Lżejszy przebieg choroby przypomina zwykłe przeziębienie i zwykle nie wymaga interwencji lekarskiej, lecz nieleczony, ciężki przebieg infekcji może doprowadzić zwierzę do śmierci.

Rozpoznanie choroby

Diagnozę stawia lekarz weterynarii na podstawie badania lekarskiego, obserwacji objawów oraz wywiadu z opiekunem psa.

Współpraca z opiekunem ma istotne znaczenie dla powodzenia rozpoznania choroby i sukcesu terapeutycznego. Jeśli w domu psa symptomy powtarzają  się też u innych zwierząt, to z dużą dozą prawdopodobieństwa wszystkie zwierzaki chorują na kaszel kenelowy.

Leczenie kaszlu kenelowego u psa

Leczenie infekcji zależne jest od przebiegu choroby i symptomów. Nie ma leków zwalczających wirusy wywołujące kaszel kenelowy, natomiast do walki z bakteriami stosuje się antybiotykoterapię, leki działające wspomagająco, rozszerzające oskrzela, przeciwzapalne, hamujące odruch kaszlu.

Chorym zwierzętom zaleca się odpoczynek w spokojnym, ciepłym miejscu, brak bodźców wywołujących ekscytację, mało ruchu oraz izolację od innych psów.

Profilaktyka

Szczepienie psów przeciw czynnikom wywołującym CIRDC pomaga w skutecznym zapobieganiu rozwojowi choroby u psów. Warto o tym pamiętać, gdyż przed pobytem psa w hotelu dla zwierząt lub uczestnictwem w wystawie czy konkursie warunek szczepienia przeciw kaszlowi kenelowemu może być obligatoryjny.