Dlaczego mój pies nie ma apetytu? Część 1
czytania opublikowano
Chwilowy brak łaknienia u psa u nie powinien sprawiać opiekunowi zwierzaka większego niepokoju. Jeśli jednak brak apetytu przeciąga się ponad dobę oraz towarzyszy mu niechęć do picia, to konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Jakie mogą być przyczyny braku apetytu u psa i kiedy są oznaką poważnej choroby? Zapraszamy do dalszej lektury artykułu!
Spis treści:
- Zaburzenia łaknienia
- Pierwotny brak apetytu u psa –
zaburzenia psychogenne, neurologiczne i utrata
węchu
- Wtórny brak apetytu u psa –
potencjalne przyczyny
- Rzekomy brak apetytu u psa
- Skutki zdrowotne zaburzeń łaknienia
- Jak przekonać psa do jedzenia?
Zaburzenia
łaknienia
Zaburzenie łaknienia to zmniejszone zapotrzebowanie na pokarm u psa, który do tej pory jadł zupełnie normalnie.
Brak apetytu u psa może być spowodowany różnymi czynnikami, a wachlarz potencjalnych przyczyn jest niezmiernie szeroki. Obejmuje bowiem zarówno błahe powody, jak i zwiastuny poważnych chorób: nietolerancje pokarmowe psa, chwilowe przejedzenie, wybredność, nadwrażliwość na upał, stres, objawy chorobowe, zaburzenia psychogenne, neurologiczne czy stomatologiczne.
W celu ułatwienia klasyfikacji zaburzeń łaknienia, przyjęto podział przyczyn braku apetytu na trzy grupy:
- Pierwotny
brak apetytu ma miejsce, gdy zmiany w
organizmie zwierzęcia wpływają bezpośrednio na ośrodek łaknienia i hamują odruch głodu
- Wtórny brak apetytu następuje, gdy na brak łaknienia mają wpływ inne (zewnętrzne) czynniki hamujące apetyt i wpływające na ośrodek łaknienia
- Rzekomy brak apetytu związany jest z przeszkodami mechanicznymi lub innymi przyczynami uniemożliwiającymi jedzenie, przy jednoczesnym występowaniu zdrowego apetytu u psa
Pierwotny brak apetytu u psa – zaburzenia psychogenne, neurologiczne i utrata węchu
Pierwotny brak apetytu u psa może mieć trzy podłoża:
- Zaburzenie psychogenne
- Zaburzenie neurologiczne
- Utrata węchu
Zaburzenie psychogenne
Zaburzenie psychogenne może być wywołane przez:
Stres
Przyczyny psychogenne zaburzenia łaknienia mogą być spowodowane przez silny stres odczuwany przez psa w związku ze śmiercią opiekuna (lub zwierzęcego towarzysza), rozłąką, przeprowadzką, remontem mieszkania, uczestniczeniem w wystawach, pojawieniem się w rodzinie nowego dziecka, partnera opiekuna lub innego zwierzęcia.
Lęk
Strach odczuwany przez psa może mieć silny wpływ na zaburzenie łaknienia. Pies, który się boi, przeważnie nie odczuwa głodu. Niektóre psy są wyjątkowo czułe na niespodziewany hałas. Jest to szczególnie widoczne przy okazji burzy z piorunami czy zabaw sylwestrowych, gdy eksplozje towarzyszące wybuchom sztucznych ogni wywołują u lękliwych psów napad paniki.
Wybredność
Inteligentne z natury psy szybko orientują się, iż karma dla zwierząt smakuje gorzej niż zawartość ludzkiego talerza. Jeśli pies zauważy, że jego brak apetytu i zainteresowania psim pożywieniem skutkuje, iż opiekun zmienia karmę na przysmaki z ludzkiego stołu, to za każdym razem w porze posiłku zwierzak będzie demonstrował brak zainteresowania zawartością swojej miski!
By zapobiec grymaszeniu, opiekun powinien wyznaczyć stałe pory posiłków dla psa, a jeśli zwierzak odmawia jedzenie, miska powinna być zabrana. Pies szybko zauważy, że jeśli nie zje natychmiast, to jedzenie zniknie z pola jego widzenia.
Wymuszanie atencji
Niektóre psy zjadają pokarm wyłącznie, gdy opiekun znajduje się w pobliżu. Takie zachowanie może wskazywać na zaburzenie behawioralne związane z lękiem separacyjnym. Pies boi się stracić swojego opiekuna z widoku, nawet jeśli ma to oznaczać rezygnację z jedzenia. Lęk separacyjny może towarzyszyć psom z adopcji, po traumach i osobnikom wysoce wrażliwym. Wskazane jest udanie się na konsultację do behawiorysty, by przywrócić równowagę psychiczną zwierzaka lub poprawić relację na linii opiekun-pies.
Innym przypadkiem wymuszania uwagi opiekuna jest przyzwyczajenie psa do karmienia z ręki.
Uwaga!
Jeśli pies chce jeść wyłącznie z ręki i nie pochyla się do miski, może to oznaczać objaw chorobowy! Sztywność karku lub bolesność powodowana pochyloną pozycją może być wywołana zmianami w obrębie układu kostnego lub nerwowego: zapaleniem opon rdzeniowo-mózgowych, zwyrodnienia kręgosłupa i inne. Konieczne jest udanie się do kliniki weterynaryjnej, by zdiagnozować chorobę.
Zaburzenie neurologiczne
Problemy z łaknieniem u psa mogą być spowodowane przez zaburzenia neurologiczne, takie jak: choroby podwzgórza czy podwyższone ciśnienie lub ból wewnątrzczaszkowy.
Utrata węchu u psa
Mózg psa w większej części składa się ze struktur odpowiedzialnych za węch niż za wzrok. Katar, nieżyt czy inne zaburzenie węchu może spowodować zakłócenie w pobudzaniu ośrodka głodu i problemy z łaknieniem.