Czy na chorobę zwyrodnieniową stawów chorują wyłącznie psy dużych rozmiarów?

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca leżącego psa na ziemi

Opiekunowie psów dużych lub wielkich rozmiarów często spotykają się z opiniami, iż ich czworonogi są bardziej niż zwierzęta mniejszych gabarytów narażone na chorobę zwyrodnieniową stawów. Czy tak jest istotnie? Czy opiekunowie małych psów mogą spać spokojnie, pewni, że ich czworonożnych przyjaciół nie dotkną podobne problemy? Na co zwrócić uwagę, by nie przeoczyć pierwszych oznak choroby zwyrodnieniowej stawów u psa? Po odpowiedzi zapraszamy do dalszej części materiału.

Czym jest choroba zwyrodnieniowa stawów OA u psa?

Osteoarthritis OA (choroba zwyrodnieniowa stawów) to postępujące, przewlekłe, nieuleczalne oraz bardzo bolesne dla czworonożnego pacjenta schorzenie układu ruchu.

Choroba charakteryzuje się degeneracją i stopniową utratą chrząstki stawowej, uszkodzeniem kości podchrzęstnej, powstawaniem stanów zapalnych torebki stawowej i błony maziowej. W efekcie procesów zwyrodnieniowych dochodzi do zaburzeń pracy układu motorycznego u psa oraz jest ściśle powiązane z odczuwanym przez zwierzaka bólem.

Jak łatwo się domyśleć, stan ten w znaczący sposób obniża jakość życia psa.

Przyjmuje się, że już 40% psów cierpi na chorobę zwyrodnieniową stawów, a ilość ta stale się zwiększa.

Czy wiesz, że...

Czy wiesz, że choroba zwyrodnieniowa stawów u psa nie jest stricte chorobą wieku podeszłego? Tak, upływający czas ma znaczenie dla rozwoju choroby, lecz to nie starość u psa jest przyczyną OA.

Ten groźny dla psów (i niestety powszechny) mit skutkuje niepodejmowaniem leczenia czy prób łagodzenia bólu, a nawet przedwczesną eutanazją zwierząt!

Czynniki sprzyjające rozwojowi OA

Do przyczyn choroby zwyrodnieniowej stawów u psów zaliczyć można:

Jak objawia się choroba zwyrodnieniowa stawów u psa?

Opiekunowie psów powinni zwrócić uwagę na niżej wymienione symptomy u swoich podopiecznych, mogące świadczyć o toczącym się procesie chorobowym:

l  zmiana zachowania psa - dotyczy to zarówno nagłej czy też postępującej niechęci psa do spacerów, które zwierzak bardzo lubił, ale też: skracanie spacerów, ociąganie się z wstawaniem z posłania, nadmierne zainteresowanie psa okolicami stawów (wylizywanie, wygryzanie), obrona przed próbami sprawdzania kończyn przez opiekuna,  wokalizacja przy poruszaniu się

Uwaga!

Zmiany w zachowaniu psa zmagającego się z OA postępują najczęściej bardzo powoli, są bowiem rozciągnięte w czasie.

Opiekunowie przyzwyczajają się do nich i w efekcie zmiany w zachowaniu czworonoga składają na karb starszego wieku zwierzęcia lub jego spokojnego temperamentu.

Czy psy małych rozmiarów są mniej narażone na chorobę zwyrodnieniową stawów niż zwierzęta duże?

Nie, to nieprawda.

Małe psy chorują na osteoarthritis równie często, co ich więksi kuzyni, ale z powodu niewielkiej wagi ciała są często noszone przez swoich opiekunów na rękach, co utrudnia wczesne wychwycenie pierwszych symptomów bólowych czy widocznych zmian zwyrodnieniowych w obrębie układu ruchu.

Opiekunowie, Opiekunki psów! To od Waszej czujności, spostrzegawczości i troski zależy, jak wcześnie rozpoznacie, iż ze stanem zdrowia Waszych pupili dzieje się coś niepokojącego. A im wcześniej zgłosicie problem lekarzowi weterynarii, tym szybciej zostanie postawiona diagnoza i będzie można przynieść zwierzakom ulgę w cierpieniu. Wcześnie rozpoznana choroba zwyrodnieniowa stawów daje możliwość spowolnienia jej rozwoju i pozwala podnieść jakość życia chorych zwierząt.