Wysypka u psa na brzuchu – co może być przyczyną?
czytania opublikowano
Każdy z nas się drapie, gdy coś wywoła swędzenie. To zupełnie normalna sytuacja. Podobnie jest u zwierząt. Problem zaczyna się, gdy incydentalne drapanie przeradza się w silne, kompulsywne zachowanie prowadzące do podrażnienia skóry, ran lub wtórnych infekcji wywołanych uszkodzeniem naskórka. Co może być przyczyną drażniącej wysypki u psa na brzuchu? Dlaczego pies ociera się o ostre krawędzie mebli lub wystające gałęzie krzaków? Zapraszamy do dalszej lektury!
Opiekun psa – pierwsza linia
obrony
Z całą pewnością nie raz słyszeliście o szybkiej ścieżce diagnostycznej jako podstawie sukcesu w leczeniu chorób. To zasada, która ma zastosowanie zarówno w medycynie ludzkiej, jak i weterynaryjnej.
Lekarze weterynarii podkreślają rolę opiekuna w szybkiej diagnostyce chorób ich czworonogów. Nikt bowiem, tak jak troskliwy i uważny opiekun nie zauważy odstępstw od codziennej rutyny w zachowaniu psa.
A zmiany te mogą być pierwszym symptomem zjawisk chorobowych u czworonogów.
O jakich zmianach mówimy w
przypadku świądu u psa?
Ocieranie się o ostre krawędzie, tarzanie, wygryzanie i wydrapywanie swędzących miejsc na skórze to niewątpliwie oznaki silnego świądu u psa. Ponadto pies sygnalizuje pogorszenie komfortu życiowego skomleniem, widocznym zniecierpliwieniem, zdenerwowaniem, niepokojem, pogorszeniem apetytu i niechęcią do zabawy.
Na ciele psa zmagającego się z wysypką zaczynają pojawiać się zmiany dermatologiczne:
- zaczerwienienie skóry – najczęstsza oznaka
problemów skórnych
- wysypka w formie ropnych wyprysków
– może być objawem wielu chorób, a także powikłaną alergią
- zaschnięte rany i strupy –
pozostałość po ataku pasożytów zewnętrznych lub
innym schorzeniu dermatologicznym
Choroby skóry u psa
Do najczęściej spotykanych przyczyn problemów dermatologicznych u psów należą:
● atopowe zapalenie skóry oraz choroby o podłożu alergicznym
Alergia to złożona, niewłaściwa i często gwałtowna odpowiedź układu odpornościowego na różnego rodzaju czynniki zewnętrzne, które układ immunologiczny określa (przeważnie błędnie) jako niebezpieczne dla organizmu. Alergia określana jest jako choroba cywilizacyjna, dotykająca zarówno ludzi, jak i zwierzęta.
Jakie czynniki mogą alergizować skórę psa?
Alergenami mogą być dla psa pyłki kwitnących traw, drzew, roztocza, pleśń, białka występujące w pokarmie, ale również alergizująco mogą na zwierzę działać dodatki sztuczne, konserwanty, substancje wzbogacające smak, przeciwdziałające zbrylaniu itp.
Pies może być również szczególnie uczulony na białko ze śliny pasożytów zewnętrznych, pcheł. Ten rodzaj nadwrażliwości nazywamy alergicznym pchlim zapaleniem skóry APZS.
● ropne zapalenie
skóry
Ropny zapalenie skóry zwykle pojawia się jako infekcja wtórna wywołaną naruszeniem powłok skórnych u czworonoga i wdaniem się zakażenia bakteryjnego. Przyczyną ropnego zapalenia skóry może być wymieniona wcześniej inwazja pasożytów zewnętrznych, choroby o podłożu hormonalnym, alergia.
● dermatofitoza/grzybica
Grzybice charakteryzują się plackowatymi wyłysieniami na skórze psa, czerwonymi obwódkami wokół zmian dermatologicznych, łuszczeniem skóry.
● inwazja świerzbowca
Świerzb to choroba dermatologiczna o podłożu pasożytniczym. Wywoływana jest przez aktywność pasożytniczego roztocza. Świerzb jest silnie zaraźliwą chorobą. Pies może zarazić się wskutek bezpośredniego kontaktu z chorym na świerzb zwierzęciem lub podczas korzystania z tych samych sprzętów, co zarażony osobnik. Istnieją dwa rodzaje świerzbu: drążący i uszny. Świerzbowiec drążący ryje w naskórku zwierzęcia korytarze, gdzie następnie samice pasożyta składają jaja. Świerzbowiec uszny koncentruje się na przewodach usznych psa. Zarówno świerzbowiec uszny, jak i drążący powodują swą aktywnością męczący i drażliwy świąd u psa.
● Nużyca
Nużyca jest kolejną chorobą dermatologiczną o podłożu pasożytniczym. Występuje ona częściej u psów i też może wywołać silny świąd. Podobnie jak w przypadku świerzbowców, nużeńce również należą do grupy roztoczy. Zdrowe, silne zwierzęta z powodzeniem radzą sobie z obecnością nużeńców, które bytują na skórze jako komensale, lecz jeśli nastąpi spadek odporności, następuje rozwój choroby. Nużeńce wywołują na skórze rumień, miejscowe wyłysienia i łuszczenie naskórka. Pies zaczyna odczuwać silny dyskomfort, gdy w naruszony drapaniem naskórek wda się infekcja wtórna o podłożu bakteryjnym.
● silny stres
Pobyt w schronisku, śmierć członka rodziny, głośne i przerażające dla psa wystrzały petard w okresie sylwestrowym mogą wywołać u wrażliwszych czworonogów silną traumę, którą zwierzę próbuje kompensować sobie w postaci nadmiernego wydrapywania lub wygryzania sierści.