Wymioty u psa – przyczyny, rodzaje, zagrożenia
czytania opublikowano
Wymioty u psa są częstą przyczyną wizyt zaniepokojonych opiekunów zwierząt w gabinetach weterynaryjnych. W poniższym materiale odpowiemy na pytanie, jak wygląda mechanizm wymiotów i jaki jest ich naturalny cel. Wyjaśnimy, kiedy wymioty są wskazaniem do natychmiastowej wizyty w klinice weterynaryjnej, a kiedy mogą pozostać w sferze obserwacji oraz wskażemy zagrożenia płynące z tego stanu u psa. Zapraszamy do lektury!
Mechanizm wymiotów u psa
Wymioty u psa to gwałtowny, niekontrolowany wyrzut treści za zewnątrz przewodu pokarmowego. Proces wymiotów przebiega dość szybko i najczęściej jest poprzedzony oznakami zbliżających się skurczów wymiotnych.
W czynności wymiotów u psa w skoordynowany, instynktowny sposób biorą udział mięśnie przepony, żołądka i mięśnie brzuszne.
Organizm psa przy udziale układu pokarmowego, mięśniowego i nerwowego usuwa toksyny i szkodliwe składniki przyjęte wraz z pokarmem.
Odruch wymiotny u psa jest jednym z najsilniejszych i najskuteczniejszych mechanizmów obronnych zwierzęcia.
Oznaki zbliżających się wymiotów u psa
Najczęściej pies w charakterystyczny sposób manifestuje zbliżające się wymioty.
- Zjadanie trawy, roślin doniczkowych (uwaga na rośliny trujące dla zwierząt!), wylizywanie dywanu itp. – pies próbuje przepchnąć zalegającą, drażniącą treść w przewodzie żołądkowym. Opiekun nie powinien się martwić sporadycznym podjadaniem trawy przez psa, lecz jeśli czynność się powtarza, może to oznaczać deficyty składników odżywczych w diecie psa.
- Dyszenie, ślinienie się, mlaskanie, gwałtowne przełykanie śliny
- Zmiana zachowania psa – niepokój, szukanie sobie miejsca, wstawanie, kładzenie się, bezruch
- Garbienie się, pochylenie nad podłożem i wstrząsy ciała psa wynikające z silnych skurczów mięśniowych
- Jednorazowe lub wielokrotne oddanie treści żołądkowej
- Widoczne zmęczenie i ulga po ustaniu wymiotów
Regurgitacja
Regurgitacja u psa może mylić się niedoświadczonym opiekunom z wymiotami. U dzikich psowatych i wilków zwracanie treści żołądkowej służy do wykarmienia młodych niestrawionym do końca pokarmem. W tym wypadku mamy do czynienia z funkcją fizjologiczną.
Regurgitacja różni się od wymiotów kilkoma cechami.
- W przypadku ulewania się pokarmu u psa, zwierzę jest spokojne - brak oznak nerwowości, cierpienia, wysiłku
- Pokarm ulewa się łagodnie, bez wstrząsów i gwałtownych skurczów całego ciała
- Wycofany z przewodu pokarmowego pokarm zachowuje w dużej mierze swój kształt
- Zwrócony pokarm jest pokryty pienistą śliną
- Pies po zwrocie treści pokarmowej nie jest zmęczony
Jaki jest cel regurgitacji u psów?
Oprócz wymienionej wcześniej potrzeby wykarmienia młodych przez dzikie gatunki psowatych, regurgitacja ma miejsce u bardzo młodych psów, których układ pokarmowym jest niedojrzały i nieprzystosowany jeszcze do trawienia pokarmu stałego. Starszym osobnikom również może się zdarzyć ulanie pokarmu, lecz powtarzająca się regurgitacja powinna skłonić opiekuna do szukania przyczyn wraz z lekarzem weterynarii.
Kiedy wymioty u psa NIE są wskazaniem do natychmiastowej wizyty u lekarza weterynarii?
Jeśli pies po wymiotach uspokaja się, a jego kondycja psycho-fizyczna nie odbiega od normalnej aktywności, opiekun może poprzestać na obserwacji zachowania zwierzęcia. Powodem wymiotów mógł być niestrawny element karmy, zjedzona na spacerze roślina, zepsuta żywność, a wymioty pomogły pozbyć się niechcianego pożywienia z organizmu.
Postępowanie opiekuna w przypadku ustania
wymiotów u psa
- Stały dostęp do świeżej wody – to najważniejszy warunek! Pies po biegunce i wymiotach jest w stanie zaburzonej gospodarki elektrolitowej! Odwodnienie po wymiotach i biegunce to stan zagrożenia życia u psa. Psu należy podawać jednorazowo niewielkie porcje wody. Większa ilość wody podana na raz może sprowokować do kolejnych wymiotów.
- Głodówka – kilka, kilkanaście godzin głodówki z zachowaniem dostępu do świeżej wody pomoże psu wrócić do równowagi po niezidentyfikowanych wymiotach.
- Lekkostrawny posiłek – po wymiotach można odstąpić na krótko od tradycyjnej karmy i sporządzić psu lekkostrawny posiłek. Przyrządź ryż z porcją chudego mięsa i warzyw. Podawaj psu wystudzony posiłek w niewielkich, lecz częstych porcjach.
Uwaga!
W gabinetach weterynaryjnych jest dostępna specjalna karma dla psów z problemami żołądkowymi. Dowiedz się więcej u swojego lekarza weterynarii.
Spokój i cisza – pies po wymiotach powinien móc odpocząć w spokoju, bez dodatkowych bodźców typu prowokowanie do biegu czy zabawy.
Kiedy wymioty u psa są wskazaniem do natychmiastowej wizyty u lekarz weterynarii?
Jeśli wymiotom u psa towarzyszy biegunka, osłabienie, niechęć do picia, apatia oraz inne, niepokojące objawy lub jeśli wymioty nie ustępują, należy udać się po pomoc do kliniki weterynaryjnej, gdyż podłożem wymiotów może być poważna choroba.
Postawienie precyzyjnej diagnozy w przypadku wymiotów u psa to prawdziwie detektywistyczne zadanie. Lista potencjalnych chorób, schorzeń i infekcji, których jednym z objawów są wymioty jest bardzo długa.
Przyczyny
wymiotów u psa
Można rozróżnić sześć grup przyczyn wymiotów u psa:
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe – niedrożność układu pokarmowego, choroby nowotworowe, wrzody, zwężenie odźwiernika, skręt lub rozszerzenie żołądka.
- Stany zapalne wywołane przez spożycie substancji trujących lub niestrawnych – gama produktów toksycznych, które wywołać mogą wymioty u psa jest długa: środki ochrony roślin ogrodowych oraz same rośliny rosnące w ogrodzie lub lesie, środki czyszczące, używane do sprzątania w domu, detergenty służące myciu, usuwaniu zabrudzeń np. kostki na podjeździe.
- Stany zapalne – jelit i układu pokarmowego, wywołane aktywnością pasożytów jelitowych, będące skutkiem chorób zakaźnych: parwowiroza, nosówka, koronawirus, salmonella.
- Zaburzenia na tle uogólnionym – np. mocznica, ropomacicze u suk, zapalenie trzustki, otrzewnej, choroba Addisona.
- Przyczyny neurologiczne – np. choroba przedsionkowa, choroby nowotworowe układu nerwowego
- Inne – np. błędy żywieniowe, ciało obce, nietolerancja pokarmowa, reakcja alergiczna, czynniki stresogenne, choroba lokomocyjna, skutki uboczne przyjmowanych leków lub reakcja po narkozie.