Tęgoryjec u psa
czytania opublikowano
Tęgoryjec to jeden z powszechniej występujących u psów pasożytów wewnętrznych. Obecność tego robaka jelitowego w organizmie zwierzęcia prowadzić może do niedokrwistości (pasożyt żywi się krwią swego żywiciela), stanów zapalnych narządów wewnętrznych (m. in. jelita cienkiego), reakcji alergicznych, a także do uciążliwego kaszlu i zapalenia płuc.
W skrajnych przypadkach, gdy organizm psa skolonizuje duża ilość pasożyta lub gdy ofiarą robaka padnie zwierzę słabsze, bardzo młode lub pies w podeszłym wieku, może dojść do zgonu czworonoga. Dlatego opiekunowie psów powinni zdawać sobie sprawę z zagrożenia, rozpoznawać objawy towarzyszące chorobie pasożytniczej, a przede wszystkim znać metody zapobiegania.
Tęgoryjec (Uncinaria, Ancylostoma)
Tęgoryjec psi to pasożytniczy organizm z gromady nicieni. Rozmiar robaka nie jest duży, oscyluje między 9 a 15 milimetrów.
Pasożyt
atakuje zwierzęta mięsożerne, takie jak psy, koty, lisy czy wilki. Bytuje w
jelicie cienkim swego gospodarza, pobierając jego krew za pomocą aparatu
gębowego wyposażonego w haczyki. Dokonuje w ten sposób uszkodzenia ścianki
jelita cienkiego oraz pozbawia swego żywiciela zasobów cennej krwi.
W jaki sposób pies zaraża się
tęgoryjcem?
Na dwa sposoby, w zależności od rodzaju robaka.
Inwazyjne formy tęgoryjca znajdują się powszechnie w otoczeniu. Głównie w glebie, gdyż to tam trafiają odchody chorych na robaczycę zwierząt.
Tęgoryjec należy do płodnych organizmów. Potrafi dziennie wyprodukować tysiące jaj, które przenikają do środowiska w kale chorych osobników. Jeśli zajdą odpowiednie warunki atmosferyczne (wysoka wilgotność i temperatura nie mniejsza niż około 25 stopni Celsjusza), z jaj wykluwają się larwy zdolne zarażać kolejne zwierzęta. Jeśli jednak czynniki zewnętrzne nie sprzyjają rozwojowi, robak może przetrwać w środowisku nawet kilka miesięcy czekając, aż sytuacja się poprawi.
Pies w tym przypadku zaraża się zjadając przypadkowo jaja lub larwy robaka. Może to zrobić, gdy bawi się znalezionym patykiem, zbyt intensywnie obwąchuje zwierzęce odchody znalezione w trawie lub wylizuje sobie łapy po spacerze. Inwazyjne formy robaka może przynieść również do domu opiekun na butach.
Pasożyt po przedostaniu się do układu pokarmowego żywiciela migruje do jelita cienkiego, przyczepia się do niego i stąd pobiera krew swego gospodarza.
Inny rodzaj tęgoryjca (Ancylostoma spp.) przenika do organizmu psa poprzez kontakt ze skórą ( larwy wnikają przez cebulki włosowe lub gruczoły potowe). Robak wraz z krwią przemieszcza się do płuc, gdzie swą aktywnością prowokuje zwierzę do kaszlu. To kolejny, ważny dla endopasożyta etap cyklu rozwojowego. Pies przełyka ślinę i w ten sposób „pomaga” pasożytowi w przedostaniu się do swojego układu pokarmowego. Celem wędrówki tęgoryjca jest jelito cienkie. Tu bowiem osiąga on dojrzałość płciową i rozmnaża się.
Warto wiedzieć, iż tęgoryjec może zaatakować szczenięta karmione mlekiem matki, jeśli organizm suki został skolonizowany przez endopasożyta. Posiada on bowiem umiejętność przeniknięcia do układu pokarmowego szczeniąt drogą laktogenną, czyli przewodami mlekowymi matki.
Symptomy obecności tęgoryjca w
organizmie psa
- biegunki
- krew w kale
- bóle brzucha
- saneczkowanie
- brak apetytu
- spadek masy ciała
- apatia
- gorączka
- anemia
Jak ochronić psa przed tęgoryjcem?
Systematyczne odrobaczanie psa, zgodnie z harmonogramem ustalonym przez lekarza weterynarii pozwoli Ci zabezpieczyć Twojego czworonożnego przyjaciela przed inwazją groźnych drobnoustrojów, a jeśli już do niej dojdzie - wyeliminować zagrożenie.
Pamiętaj, od Twojej troskliwości i uwagi zależy zdrowie i życie czworonoga. Nie zawiedź go!