Czy Twój pies wymiotuje robakami? Nie czekaj – reaguj!
czytania opublikowano
Czy Twój pies wymiotuje robakami? A może zauważyłeś/aś, że Twój podopieczny wylizuje sobie odbyt lub w specyficzny sposób pociera zadem o podłoże? To znak, iż zmaga się z inwazją robaków jelitowych. Nie panikuj jednak, lecz szybko udaj się do lekarza weterynarii. Jest na to rada!
Robaki
jelitowe u psa
Każdy pies, niezależnie od wieku, rasy czy warunków życiowych jest narażony na kontakt z robakami jelitowymi. Niestety, nieważne, jak bardzo jesteś uważnym i troskliwym opiekunem. Nie jesteś w stanie uchronić swojego podopiecznego przed jego własną naturą i zwyczajami. A te właśnie są wykorzystywane przez pasożyty wewnętrzne.
Pasożyty w toku ewolucji wypracowały sobie niezwykłe mechanizmy pozwalające im przetrwać nawet w najbardziej niesprzyjających okolicznościach. Ponadto ogromna płodność robaków oraz różnorodne sposoby zarażania sprzyjają rozprzestrzenianiu się pasożytów wśród zwierząt.
Po przedostaniu się do środowiska są w stanie czekać w uśpieniu długie miesiące na okazję, aby zaatakować zwierzę, które następnie stanie się ich gospodarzem i żywicielem.
W jaki
sposób Twój pies może mieć kontakt z pasożytami jelitowymi?
Pasożyty wykorzystują do infestacji (przenoszenia się) zwyczaje czworonogów. Każdy pies kocha wąchać, eksplorować, kamienie, murki, odchody innych osobników. To podstawa komunikacji pomiędzy psami i jedna z podstawowych potrzeb naturalnych psów. I jednocześnie jeden z najważniejszych sposobów przedostawania się robaków jelitowych do organizmu psa.
Pies najczęściej zaraża się robakami:
- kopiąc i bawiąc się w ziemi (patyk, kamień czy
zabawki mogą być zabrudzone
inwazyjnymi formami pasożytów);
- wylizując sobie łapy czy sierść z drobin gleby,
która może być zanieczyszczona jajami czy oocystami pasożytów;
- pijąc wodę z kałuży czy innych naturalnych
zbiorników wodnych;
- zjadając zabrudzoną ziemią żywność;
- zjadając czy intensywnie wąchając odchody
chorych na robaczycę zwierząt;
- polując na inne stworzenia i spożywając ich
mięso;
- przyjmując od opiekuna surowe, nieprzebadane mięso (np. z nielegalnego uboju czy polowania).
Szczenięta mogą zarazić się od swojej karmiącej matki, jeśli sama jest chora na robaczycę. Co więcej, suka w ciąży również może przekazać swojemu nienarodzonemu potomstwu pasożyty - jeśli przed kryciem w jej tkankach bytowały uśpione formy robaków jelitowych.
Pasożytnictwo
Celem pasożytów jest rozwój i prokreacja. Robakom jelitowym nie zależy na wycieńczeniu organizmu gospodarza i jego śmierci, ponieważ oznaczałoby to również koniec pasożytów. Sensem relacji pasożytniczej jest czerpanie korzyści jak najdłużej kosztem swojego gospodarza. Układ odpornościowy dorosłego, silnego psa przeważnie radzi sobie z niewielką ilością robaków jelitowych, choć z pewnością pogarszają one jego samopoczucie i kondycję zdrowotną.
Poważny problem z inwazją pasożytów wewnętrznych zaczyna się, gdy warunki życiowe psa pogarszają się: pies się starzeje, zmaga ze stresem lub dodatkową infekcją. Duża ilość robaków jelitowych znacznie obniża funkcje obronne organizmu, wywołuje objawy dręczące psa. U młodych zwierząt może zaburzyć wzrost, rozwój, a nawet doprowadzić słabszego osobnika do śmierci.
W jaki
sposób pies manifestuje inwazję robaków jelitowych?
- Problemy ze strony układu pokarmowego: biegunki
(w tym również z zawartością krwi w stolcu), wymioty
- Apatia
- Niechęć do ruchu i zabawy
- Saneczkowanie – pocieranie zadem o powierzchnię podłogi,
dywanu czy trawy)
- Kaszel i odkrztuszanie
- Pogorszenie apetytu
- Chudnięcie
- Zła kondycja okrywy włosowej
Opiekun/ka może na własne oczy zaobserwować obecność pasożytów w odchodach psa, w misce z wodą, na posłaniu czy sierści. Jest to wskazanie do natychmiastowej reakcji. Opiekunowie powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu wprowadzenia kuracji odrobaczającej i być może dalszych badań.
Profilaktyka
Jedynym skutecznym sposobem na powstrzymanie i zapobieganie inwazji pasożytów wewnętrznych jest regularne podawanie psu tabletek na odrobaczanie. Szczegółowy harmonogram odrobaczania powinien być przygotowany przez specjalistę – lekarza weterynarii, gdyż inaczej odrobacza się szczenięta, a inaczej psy pracujące, hodowlane, wystawowe czy zwierzęta karmione karmą surową.
Pamiętaj!
Pamiętaj, stosując preparaty do odrobaczania u swojego psa dbasz nie tylko o swojego pupila, ale wykazujesz się odpowiedzialnością w stosunku do siebie, członków Twojej rodziny oraz zupełnie postronnych osób. Pasożyty wewnętrzne posiadają bowiem potencjał przeniesienia się na organizm ludzki.