Stop Pasożytom

Świerzb uszny i drążący u kota – rozpoznanie, zagrożenie, leczenie

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiajaca kota

Koci świerzb to wbrew obiegowej opinii nie jest przypadłość dotykająca wyłącznie bezdomne, zaniedbanie koty. Świerzb może pojawić się u kanapowego przedstawiciela tego gatunku, a opiekun powinien potrafić rozpoznać objawy, by w porę podjąć leczenie. Zapraszamy do lektury materiału o świerzbie usznym i drążącym u kota.

Świerzbowiec drążący u kota

 Przyczyną świerzbu drążącego u kota jest niewielki, pasożytniczy pajęczak z grupy roztoczy. Na świecie istnieje wiele gatunków tego ektopasożyta, w tym ludzki, psi i koci. Świerzbowiec drążący Notoedres cati bytuje na skórze swego żywiciela, ryjąc w tkance podskórnej tunele i korytarze.

Świerzbowiec drążący żywi się martwą i zniszczoną tkanką skóry żywiciela oraz powstałym wysiękiem ropnym.

Pajęczak kopuluje na powierzchni skóry, a następnie składa jaja w wydrążonych przez siebie tunelach podskórnych.

Z jaj wykluwają się larwy, które po wylince przekształcają się w nimfy. Cykl rozwojowy świerzbowca trwa 2 – 3 tygodnie. Pajęczak osiąga niewielkie rozmiary, jego ciało dochodzi do 0,23 mm.

Pasożyt tworzy pod skórą ofiary niewielkie gniazda.

Podczas swej aktywności świerzbowiec prowokuje zwierzę do uporczywego drapania się, co w krótkim czasie prowadzi do poważnego uszkodzenia naskórka gospodarza i wtórnych infekcji dermatologicznych.

Świerzb drążący jest chorobą wysoce zaraźliwą. Wystarczy krótki, przelotny kontakt pomiędzy dwoma osobnikami, by choroba rozprzestrzeniła się błyskawicznie.

W domach, gdzie żyje kilka zwierząt, prawdopodobieństwo przeniesienia się na psa lub innego kota jest ogromne, a wręcz graniczące z pewnością.

Uwaga!

Notoedres cati rzadko przenosi się na inne gatunki, lecz osoby o obniżonej odporności (AIDS, w trakcie chemioterapii) mogą zarazić się od swojego podopiecznego.

Z tego powodu opiekunowie chorego kota powinni objąć leczeniem wszystkie zwierzęta w rodzinie.

Jednym z etapów walki ze świerzbowcem jest dezynfekcja przedmiotów, z którymi miał kontakt chory na świerzb kot: miski, koce, posłania, zabawki oraz wszelkie miejsca, w których zainfekowany zwierzak lubi przebywać.

Opiekunowie kotów doskonale zdają sobie sprawę, jak szybko ogarnięty świądem kot potrafi doprowadzić się swoją skórę do opłakanego stanu. Ostre pazury i cichy tryb życia sprawiają, iż łatwo opiekunom przeoczyć moment, gdy ich kot drapie się i wygryza swędzącą skórę. A leczenie zmienionej chorobowo skóry kota nie jest łatwym zadaniem dla opiekunów.

 Symptomy świerzbu skórnego u kota

Świerzbowiec uszny u kota 

Świerzbowiec uszny Otodectes cynotis atakuje zewnętrzne przewody słuchowe u kota. W odróżnieniu od świerzbowca drążącego nie ryje tuneli w naskórku, lecz bytuje na skórze uszu kota żywiąc się obumarłym naskórkiem i wydzieliną.

Transmisja na kolejnego osobnika odbywa się podobnie, jak w przypadku świerzbowca drążącego, podczas bezpośredniego kontaktu. Otodektoza to przypadłość dotykająca głównie młode koty.

Pasożyta na skórze kota można dostrzec gołym okiem. Jest widoczny jako niewielkie, ruchome białe punkty na skórze.

Pajęczak początkowo atakuje podstawę uszu, a następnie, w przypadku niepodjęcia leczenia otodektoza może przenieśći się na pysk, stawy łokciowe, skokowe, podbrzusze, mostek i grzbiet.

Symptomy świerzbu usznego u kota 

Diagnostyka i leczenie świerzbu u kota 

W celu rozpoznania choroby pasożytniczej lekarz weterynarii pobiera próbki zmienionej chorobowo skóry. Zeskrobiny poddane zostają badaniu laboratoryjnemu w celu potwierdzenia lub wykluczenia obecności ektopasożyta na skórze. W przypadku świerzbu usznego rozpoznanie stawia się na podstawie objawów klinicznych i badania próbek wydzieliny z przewodu słuchowego.

Nie zaleca się stosowania domowych środków leczenia świerzbowca u kota na własną rękę.

Leczenie polega przede wszystkim na eliminacji pasożyta. W tym celu podaje się leki bójcze wobec świerzbowców. Terapii poddaje się także zmiany skórne i nadkażenia. Często powikłania wymagają długotrwałej antybiotykoterapii.

Terapia świerzbu usznego jest zdecydowanie prostsza. Istnieją preparaty złożone w formie spot on, które szybko eliminują usznego pasażera na gapę i pozwalają kotu szybko wrócić do pełnego zdrowia.

W zależności od nasilenia choroby pasożytniczej, leczenie trwa od dwóch tygodni do dwóch miesięcy.