Objawy wścieklizny u psa
czytania opublikowano
Wścieklizna jest obecnie najbardziej niebezpieczną zoonozą na świecie. Choroba ma zasięg globalny, występuje na wszystkich kontynentach, a jej ofiarami padają wszystkie zwierzęta stałocieplne, w tym ludzie. Rezerwuarem patogenu są psy, lisy, koty oraz nietoperze. Nie istnieje jeszcze lekarstwo na wściekliznę, lecz wynaleziono skuteczną szczepionkę przeciw tej groźnej zoonozie. W dalszej części materiału opiszemy sposoby transmisji patogenu oraz wymienimy objawy towarzyszące wściekliźnie u psa. Zapraszamy do lektury.
Wścieklizna – najgroźniejsza
zoonoza na świecie
Wścieklizna jest śmiertelną, wirusową chorobą pochodzenia zwierzęcego charakteryzującą się gwałtownym przebiegiem. Wirus wścieklizny wywołuje u zakażonego ostrą postać zapalenia mózgu. Światowa Organizacja Zdrowia WHO stale monitoruje ilość przypadków zachorowania na wściekliznę na całym świecie i publikuje coroczne raporty.
Każdego roku z powodu ugryzienia przez chore na wściekliznę zwierzę umiera od 30 do 70 tysięcy osób, z czego większą część stanowią dzieci do piętnastego roku życia. Najsmutniejsze rekordy w zachorowaniu na wściekliznę padają wciąż w Azji, Afryce i Środkowej Ameryce.
W samych tylko Indiach co roku dochodzi do 3,6 miliona ukąszeń przez chore na wściekliznę zwierzęta.
W krajach rozwijających się ludzie padają ofiarami pogryzienia przeważnie przez wściekłe psy, natomiast na obszarach o wyższym stopniu rozwoju – źródłem choroby są głównie nietoperze.
W Ameryce, Kanadzie i Europie wścieklizna u zwierząt domowych zdarza się rzadko. Większość krajów europejskich opanowała występowanie wścieklizny poprzez obowiązkowe szczepienia psów i powszechne stosowanie doustnych szczepionek dla lisów.
Nie należy lekceważyć choroby, ponieważ mimo postępu medycyny jest ona wciąż w 100% śmiertelna.
Wścieklizna – sposoby
transmisji patogenu
Wirus wścieklizny przenosi się poprzez ugryzienie przez chore zwierzę lub kontakt śliny zakażonego osobnika ze śluzówką innego zwierzęcia lub człowieka. W niezwykle rzadkich przypadkach zarazić się można wskutek wdychania pyłu z odchodów chorych na wściekliznę nietoperzy lub poprzez transplantację narządów.
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że w Polsce istnieje ustawowy obowiązek powiadamiania odpowiednich służb o każdym przypadku wścieklizny?
Objawy wścieklizny u psa
Lekarze weterynarii badający wściekliznę u zwierząt rozróżniają trzy głównie stadia choroby, choć zaznaczyć należy, że nie u wszystkich chorych muszą wystąpić wszystkie etapy.
- Stadium zwiastunowe (prodromalne) trwa
przeważnie od jednego do trzech dni, a
w tym czasie u zwierzęcia może wystąpić gorączka, nerwowość, niepokój i inne
zmiany w zachowaniu. Pies może sprawiać wrażenie przestraszonego. Przeważnie
unika wtedy ludzi, przebywa w ustronnym miejscu,
gdzie wylizuje ukąszone miejsce. Cechą charakterystyczną są rozszerzone źrenice
u psa.
- Stadium szałowe trwa od jednego do siedmiu dni. W tym czasie pies staje się wyraźnie nadpobudliwy i niespokojny. Chore zwierzę unika światła i jest nadwrażliwe na dźwięk. Pies może mieć halucynacje i zachowywać się, jakby widział przedmioty, których nie ma. Inne cechy stadium szałowego: brak koordynacji ruchowej i napady agresji z próbami gryzienia wszystkiego w zasięgu pyska.
- Stadium porażenne trwa zwykle od dwóch do czterech dni. Może wystąpić od jednego do dziesięciu dni od wystąpienia pierwszych symptomów choroby. W tym okresie pies już nie może przełykać z powodu szczękościsku, ma ślinotok. Chore zwierzę wydaje nienaturalne dźwięki, ma problemy z oddychaniem i umiera w męczarniach z powodu niewydolności układu oddechowego, co następuje po dwóch do czterech dni.
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że pierwszym uczonym, który wynalazł skuteczną szczepionkę przeciw wściekliźnie był Louis Pasteur? 6 czerwca 1885 roku Pasteur po raz pierwszy podał szczepionkę Josephowi Meisterowi - chłopcu pogryzionemu przez chorego na wściekliznę psa. Szczepionka uratowała chłopcu życie. Pasteur był również twórcą szczepionki przeciwko wąglikowi i cholerze.