Krew w kale kota. Jaka może być przyczyna?
czytania opublikowano
Czy czyszcząc kuwetę kota zauważyłeś/aś krew w kale? To powód do niepokoju i wyraźny znak, że należy udać się z pupilem do kliniki weterynaryjnej. Czemu? Twojego kota zaatakowały pasożyty wewnętrzne! Jakie? Zapraszamy do przeczytania dalszej części artykułu!
Krew w odchodach kota to powód do niepokoju dla opiekuna zwierzęcia. Może być to oznaka inwazji pasożytniczych w organizmie kota, objaw choroby nowotworowej lub skutek mechanicznego uszkodzenia narządów wewnętrznych (np. poprzez zjedzenie ostrego przedmiotu przez kota).
Nie lekceważ krwi w kale kota! Udaj się po poradę do lekarza weterynarii.
Spis treści:
- Pasożyty wewnętrzne u kotów
- Możliwe drogi zarażenia
- Objawy choroby pasożytniczej
- Leczenie i profilaktyka
Pasożyty wewnętrzne u kotów
Choroby pasożytnicze u kotów można podzielić na dwie grupy. Choroby wywołane obecnością pierwotniaków i robaków jelitowych.
Kokcydioza i giardioza
Kokcydioza i giardioza to choroby wywołane przez jednokomórkowe pierwotniaki.
Najczęściej ofiarą inwazji pierwotniaków padają kocięta o niewykształconym jeszcze w pełni układzie odpornościowym, osobniki osłabione innymi chorobami lub poddane silnemu stresowi (np. adopcja)
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że cysty Giardii są zdolne do inwazji w środowisku przez kilka miesięcy po wydaleniu z organizmu żywiciela?
Możliwe drogi zarażenia giardiozą
Pierwotniakami kot może zarazić się poprzez zjedzenie cyst lub oocyst pasożyta, zarażonego mięsa, gleby, roślin czy podczas wylizywania sierści zarażonego osobnika. Podczas korzystania ze wspólnych kuwet i misek lub przez zjedzenie zainfekowanych odchodów.
Robaki jelitowe atakujące układ pokarmowy kotów to przedstawiciele tasiemców i nicieni.
Pasożyty wewnętrzne po przedostaniu się do układu pokarmowego kota, kolonizują środowisko wewnętrzne, jelito cienkie, czym zaburzają prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu zwierzęcia
Robakami jelitowymi kot może zostać zarażony w podobny sposób, jak w przypadku pierwotniaków: w pokarmie, w mięsie upolowanego gryzonia czy ptaka, w zakażonej jajami glebie, na trawie, w odchodach, podczas pielęgnacji sierści innego kota, a także wraz z mlekiem matki, której organizm jest zainfekowany pasożytem.
Prawdopodobieństwo zarażenia pasożytami jest dużo większe u kotów wychodzących, lecz mitem jest, że kot niewychodzący jest zabezpieczony przed inwazją robaków. Pchły przyniesione przez inne zwierzęta lub przypadkowo przetransportowane przez człowieka, mogą zainfekować kota tasiemcem psim. Podobnie jaja nicieni możemy sami przynieść do domu na butach czy odzieży.
Odrobaczanie i zabezpieczanie przed pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi powinny być objęte również koty niewychodzące.
Objawy choroby pasożytniczej
Do najczęstszych objawów choroby pasożytniczej należą:
- ostra, wodnista biegunka, czasem przewlekła i nawracająca
- krew w kale
- stan zapalny odbytu i jego okolic
- obecność śluzu w kale
- utrata masy ciała
- wymioty
- zaburzenia we wzroście i rozwoju
(u kociąt)
- obecność członów tasiemca w
stolcu, w formie ziarenek ryżu
- wzdęcia
- apatia
- pogorszenie stanu okrywy włosowej
Leczenie i profilaktyka
Uważna obserwacja podopiecznego to pierwszy krok w skutecznym leczeniu kota. Kot manifestujący powyższe objawy powinien zostać zabrany na badania do lekarza weterynarii.
Specjalista zbierze wyczerpujący wywiad i prawdopodobnie zleci wykonanie testów kału kota.
Do badań laboratoryjnych potrzebne jest kilka próbek stolca zwierzęcia z różnych wypróżnień, w ciągu 14 dni.
Najczęściej zlecane jest pobieranie próbek kału przez 3 dni z rzędu lub 3 próbki w odstępach dwudniowych.
Czy wiesz, że
Brak obecności form pasożyta w kale kota nie jest jednoznaczny z brakiem robaków. Po prostu zbierając odchody do analizy, opiekun mógł trafić na bezobjawowy etap cyklu życia pasożyta.
Leczenie zakażenia pierwotniakami u kota jest stosunkowo długie i dość trudne. Kuracja zależy od stanu nasilenia choroby i kondycji fizycznej zwierzęcia. Przy silnych biegunkach, prowadzących do odwodnienia i wycieńczenia należy wzmocnić organizm kota kroplówkami, a następnie zaaplikować celowane leczenie.
Po przeprowadzeniu kuracji, należy powtórzyć badanie próbek kału, aby upewnić się, że pasożyt został wyeliminowany.
Opiekun powinien starannie zdezynfekować kuwetę, posłanie i miski kota, a także objąć leczeniem inne zwierzęta przebywające w domu.
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że podczas badań zdrowych zwierząt w Warszawie, aż u 12% kotów i 18% psów wykryto obecność pierwotniaków? Choroba pasożytnicza może nie dawać żadnych objawów przez wiele lat.