Cukrzyca u psa i kota – jak z nią żyć?

czytania opublikowano

Zdjęcie przedstawiające psa

Cukrzyca to metaboliczna choroba ogólnoustrojowa, na którą coraz częściej zapadają nie tylko ludzie, ale i zwierzęta domowe. U zwierząt możemy wyróżnić cukrzycę typu 1 (insulinozależną), cukrzycę typu 2 (insulinoniezależną), cukrzycę wtórną.

Ważne!

Cukrzyca to choroba nieuleczalna, która może prowadzić do poważnych powikłań. Rozpoznanie cukrzycy nie musi jednak oznaczać wyroku, choć warto pamiętać, że teraz jakość życia zwierzaka chorego na cukrzycę będzie w dużej mierze zależała od troski jego opiekuna. 

Objawy cukrzycy u psa i kota

Cukrzyca jest chorobą, która częściej dotyka kotów – zwykle dotyczy osobników dorosłych (kocurów – w dodatku kastrowanych), które ukończyły 9 rok życia. Jeśli chodzi o psy – to zdecydowanie częściej na cukrzycę zapadają suki między 7 a 9 rokiem życia. Rasy psów najbardziej narażone na wystąpienie cukrzycy to: Jamniki, Pudle, Beagle, Labradory, Sznaucery miniaturki i Yorki. 

Po czym poznać, że nasz pies czy kot może cierpieć na cukrzycę? Do wspólnych objawów należy zwiększone pragnienie oraz zwiększona częstość wydalania moczu. Poza tym objawy są inne dla psów i kotów.

Objawy cukrzycy u psa

Psy chore na cukrzycę będą więcej jadły, ale mimo to szybko będą traciły masę ciała, będą się męczyły na spacerach, możliwe, że pojawią się także jakieś zmiany w narządzie wzroku.

Objawy cukrzycy u kota

Koty chore na cukrzycę stracą apetyt, zdecydowanie będą unikały ruchu, przestaną zwracać uwagę na higienę. Ich futro z dużym prawdopodobieństwem straci blask, a na skórze pojawi się łupież.

Cukrzyca u zwierząt domowych – możliwe powikłania

Lista powikłań, które mogą pojawić się w wyniku nieleczonej cukrzycy, jest długa i mało optymistyczna. Do najpoważniejszych skutków ubocznych należą:

Hipoglikemia: oznacza nagły i drastyczny spadek poziomu glukozy we krwi. Naszą uwagę powinny zwrócić wszystkie wyniki poniżej 100mg/dl. Hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, a następnie zgonu. 

Kwasica ketonowa: towarzyszą jej wymioty, spadek apetytu, apatia. Cukrzycowa kwasica ketonowa jest wynikiem spalania przez organizm tłuszczu. Ponieważ poziom glukozy był za niski, organizm poszukując źródła energii dla siebie, zaczął korzystać z zapasu energetycznego zgromadzonego w tkance tłuszczowej. W ten sposób powstały ketony, które po przeniknięciu do krwioobiegu wywołały przykre dolegliwości. Jak leczyć kwasicę ketonową? Tylko w porozumieniu z lekarzem weterynarii – w ramach leczenia najczęściej zostanie wdrożona płynoterapia w postaci kroplówki oraz zastrzyki z insuliny.

Kwasica nieketonowa: właściwie nieketonowy zespół hipersmolarny. Występuje znacznie rzadziej niż kwasica ketonowa. Objawy i leczenie obu schorzeń są podobne. Kwasica nieketonowa ma jednak cięższy przebieg, a rokowania są złe – bardzo często kwasica nieketonowa prowadzi do zgonu zwierzaka. 

Neuropatia: u psów obejmuje zaniki mięśniowe, apatię, osłabienie odruchów, zaburzenia czucia głębokiego. Do objawów należą: zaburzenia równowagi oraz osłabienie kończyn tylnych. 

Zaburzenia okulistyczne: zaćma cukrzycowa stanowi najczęstsze powikłanie cukrzycowe u psów. U kotów pojawia się stosunkowo rzadko. Zaćma jest wynikiem zmętnienia soczewki i utraty przezierności. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu zmienionej soczewki.

Czy wiesz, że:

ilustracja przedstawiająca psa

Hipoglikemia jest jednym z najpoważniejszych powikłań zdrowotnych u zwierząt chorujących na cukrzycę. Tak nagły i duży spadek glukozy we krwi może prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia.

Hipoglikemia – dlaczego jest taka groźna, objawy, jak jej unikać?

Hipoglikemia jest jednym z najpoważniejszych powikłań zdrowotnych u zwierząt chorujących na cukrzycę. Tak nagły i duży spadek glukozy we krwi może prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. Istnieje jednak szereg objawów, który powiadomi nas o tym, że zwierzak może znajdować się w stanie hipoglikemii, a są to: nagła utrata orientacji (zwierzę może zacząć biegać w kółko lub wzdłuż ścian pomieszczenia), niestabilny chód, zataczanie się, wzmożony niepokój, ospałość, ślinotok, otępienie, chowanie się w różnych zakamarkach mieszkania, napady agresji, głośne miauczenie u kotów, kaszel, utrata koordynacji w obrębie karku i szyi. Jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy wskazujące na wystąpienie hipoglikemii, to od prędkości naszej reakcji będzie zależało zdrowie, a nawet życie naszego pupila. By podnieść poziom glukozy we krwi, możemy podać zwierzakowi do polizania odrobinę miodu lub roztworu glukozy. O wystąpieniu takiego incydentu warto powiadomić prowadzącego zwierzę lekarza weterynarii.

Jak leczyć i kontrolować cukrzycę u psów i kotów?

By utrzymać cukrzycę w ryzach i zapewnić tym samym swojemu czworonogowi dobre samopoczucie na dłużej, koniecznie należy pamiętać o:

Stałej kontroli lekarza weterynarii: cukrzyca jest chorobą poważną, a nieleczona także chorobą śmiertelną. Nigdy nie wolno leczyć jej na własny rachunek. 

Stosowanie glukometrów weterynaryjnych: dlaczego to takie ważne? Glukometry przeznaczone dla ludzi będą fałszowały wyniki i w wielu przypadkach pokazywały zaniżone wartości glukozy we krwi, a co za tym idzie - fałszywie przeliczały ilość koniecznej do podania insuliny.

Insulinoterapia: polega na regularnym (najczęściej są to dwie dawki w ciągu doby) podawaniu insuliny choremu zwierzakowi. Pierwsze dawki zaaplikuje psu lub kotu lekarz weterynarii i dopiero po ustaleniu odpowiedniej dawki poinstruuje opiekuna jak wykonywać zastrzyki. 

Odpowiednia dieta: podstawą skutecznego leczenia cukrzycy u zwierząt jest odpowiednia dieta. Co może jeść pies czy kot chory na cukrzycę? Przede wszystkim specjalistyczne karmy weterynaryjne przygotowane dla zwierząt z tym właśnie problemem. Koniecznie trzeba pamiętać o stałych porach posiłków i dokładnym wyliczaniu ich kaloryczności. Zrezygnować należy przy tym z pokarmów przeznaczonych do spożywania przez ludzi. 

Ruch: aktywność fizyczna ma ogromny wpływ na wchłanianie insuliny – obniża stężenie glukozy we krwi, a przy tym pomaga uniknąć hiperglikemii. Pamiętajmy jednak, żeby intensywność ćwiczeń była dopasowana do możliwości zwierzęcia. Zbyt intensywny trening może wpędzić pacjenta w stan hipoglikemii. 

W pigułce!

Wielu psich i kocich właścicieli po usłyszeniu diagnozy dotyczącej cukrzycy wprost załamuje ręce. Ta choroba jednak wcale nie musi oznaczać wyroku. Wiele zwierzaków dożywa w jej towarzystwie szczęśliwej i spokojnej starości – a wszystko dzięki troskliwej opiece weterynaryjnej i ogromnemu zaangażowaniu swoich właścicieli. Nie lekceważmy cukrzycy – ta choroba – jeśli nie będzie leczona, w krótkim czasie doprowadzi do znacznego pogorszenia komfortu życia naszego czworonoga, być może nawet do poważnych deficytów sprawności czy śmierci.