Dlaczego pies drapie się w okolicy ogona?
czytania opublikowano
W Internecie można znaleźć wiele zabawnych na pierwszy rzut oka filmików, których bohaterami są pociesznie zachowujące się psy. Czasami faktycznie nasi czworonożni przyjaciele doskonale bawią się wykonując komiczne ewolucje, lecz bywają zdarzenia, które nie są wcale dla psów wesołe, a wywołują salwy śmiechu u ludzi. Doskonałym przykładem niezrozumienia przez opiekunów sytuacji jest drapanie się, gryzienie lub gonienie własnego ogona. Dlaczego pies goni swój ogon? Czemu gryzie się i drapie w okolicy ogona? Zapraszamy do zgłębienia tematu.
Stres czy świąd? – oto jest pytanie
Niezwykłe zachowanie psa związane z jego ogonem może mieć dwojakie podłoże.
Wygryzanie sierści u nasady ogona, drapanie się, czy gonienie ogona może być spowodowane problemami behawioralnymi lub wywołane świądem.
Zanim jednak opiekun skieruje swe kroki w kierunku gabinetu behawiorysty, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, by wykluczyć problemy dermatologiczne u psa.
Czym jest świąd u psa?
O świądzie u psa mówimy, gdy zwykłe, sporadyczne drapanie się psa wywołane prozaiczną przyczyną, przeradza się w gwałtowną, kompulsywną czynność rozrywania i wygryzania skóry w poszukiwaniu ulgi od nieznanego czynnika. Świądowi towarzyszy wyraźna nerwowość, spadek dobrego samopoczucia psychicznego, czasami pojawiają się zmiany dermatologiczne oraz wtórne zakażenia, do których dochodzi wskutek otwarcia ran na inwazję chorobotwórczych patogenów (bakterii, wirusów, grzybów). Pies cierpiący z powodu świądu poszukuje ulgi na wiele sposobów, a niektóre z nich mogą niedoświadczonym opiekunom wydawać się zabawne.
Zapewniamy jednak, że dla psa wcale takie nie są.
Pies odczuwający świąd czuje ogromny dyskomfort. Znika radość z życia, traci chęć do zabawy, snu czy jedzenia.
Świąd sprzyja pojawianiu się bolesnych, drażniących i irytujących zakażeń wtórnych, które zaogniają się potęgując problem.
Obowiązkiem odpowiedzialnego opiekuna jest jak najszybsze udzielenie pomocy psu.
Jak leczyć świąd u psa?
Podjęcie leczenia świądu u psa musi być poprzedzone starannym wywiadem i najczęściej wykonaniem zleconych przez lekarza weterynarii badań.
Pomimo, iż poniżej przedstawiamy listę najczęściej występujących przyczyn świądu u psa, nie należy samemu stawiać na ich podstawie diagnozy, a tym bardziej podejmować leczenia na własną rękę.
Przyczyny świądu u psa:
- Pasożyty
Powodem świądu u psa najczęściej bywają pasożyty zewnętrzne, takie jak pchły, świerzbowce, nużeńce, wszy czy wszoły. Robaki te pożywiają się krwią zwierząt (lub naskórkiem i wysiękiem z ran), a czynność ta najczęściej wywołuje u żywicieli swędzenie i ból.
Nadmierne zainteresowanie okolicami odbytu, wygryzanie nasady ogona i drapanie się w tym miejscu może również wskazywać na inne zagrożenie: atak pasożyta jelitowego. - Alergie
Nadmierna, gwałtowna i nieadekwatna do zagrożenia reakcja układu immunologicznego na czynniki z otoczenia zewnętrznego, takie jak: pyłki traw, kwiatów, pleśnie, roztocza czy składniki z karmy to znana nam wszystkim alergia. Psy również cierpią na schorzenia alergiczne i rozpoznanie przyczyny pomaga w walce ze świądem. Niestety, zdiagnozowanie przyczyny alergii u psa najczęściej jest czynnością żmudną i wymagającą od opiekuna skrupulatności i żelaznej dyscypliny w realizacji zaleceń lekarskich. - APZS
Alergiczne pchle zapalenie skóry to specyficzna przypadłość dermatologiczna łącząca w jedno atak pchły oraz reakcję alergiczną. Niektóre zwierzęta są szczególnie wrażliwe na białko ze śliny pcheł i wystarczą nieliczne ugryzienia ektopasożyta, by wywołać u psa silną reakcję alergiczną. Na szczęście, w tym wypadku wystarczy parasol ochronny w postaci preparatów bójczych dla ektopasożytów, by pozbyć się problemu świądu. - Choroby nowotworowe, narządów
wewnętrznych, związane z zaburzeniami gospodarki
hormonalnej
Oprócz inwazji pasożytów, alergii i chorób, przyczynami świądu u psa mogą być bardziej prozaiczne przyczyny wynikające z błędów w higienie psa (zmiana szamponu, używanie kosmetyków nieprzeznaczonych dla zwierząt, zbyt częste kąpanie psa), nadmiernego wystawiania psa na promienie słoneczne, poparzenia zwierzaka chemią czy trującymi roślinami oraz uszkodzenia mechanicznego skóry.
Co jednak, gdy opiekun wykluczy wszystkie powyższe czynniki, a pies dalej drapie się i wygryza ogon?
Gonienie przez psa własnego ogona, wygryzanie nasady lub kompulsywne drapanie się w ogon mogą mieć podstawy behawioralne.
Niezwykłe zachowania psa związane z nadmiernym zainteresowaniem ogonem mają zwierzęciu przynosić poprawę nastroju, uspokoić emocje, wyciszyć lub rozładować nagromadzony stres.
Jakie czynniki mogą zaburzać równowagę psychiczną psa?
- Zbyt gwałtowne lub częste zmiany w życiu psa – przeprowadzka, śmierć opiekuna lub zwierzęcego towarzysza, dołączenie do rodziny (stada) nowego członka (zwierzęcego lub narodziny dziecka)
- Brak stabilizacji w rutynie codziennej
- Poczucie zagrożenia np. wywołane
wybuchami fajerwerków w noc sylwestrową
- Nuda i niezaspokojone potrzeby ruchu, zabawy, atencji
- Ograniczone kontakty z ukochanym opiekunem
- Depresja wywołana przebywaniem w schronisku
- Traumatyczna przeszłość
Z pomocą w rozwiązaniu problemu behawioralnego u psa pomoże z całą pewnością lekarz weterynarii oraz specjalista znający się na psiej psychologii.