Co ile odrobacza się psa?

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiajaca psa stojącego na stole u weterynarza

Psie pasożyty mogą siać ogromne spustoszenie w organizmie psa, a opiekun może sobie z tego nawet nie zdawać sprawy! Często ich obecność można potwierdzić dopiero po dokładnym badaniu laboratoryjnym próbki kału.

Jakie pasożyty zwalcza się u psa?

Psie pasożyty dzieli się na dwie różne grupy:

Pasożyty wewnętrzne

Bez psa te pasożyty nie są w stanie zamknąć całego cyklu życiowego. Mogą się przenosić na kilka sposobów:

Pasożyty u psów przenoszą się bardzo łatwo — u psów mających kontakt z obcymi zwierzętami jeszcze łatwiej. Preparaty odrobaczające pozwalają na ochronę psów przed tymi pasożytami.

Pasożyty zewnętrzne, przeciwko którym odrobacza się psa

Ektopasożyty są zwykle doskonale widoczne na skórze psa. Zarówno osobniki dorosłe, jak i ich kał można zauważyć bez dodatkowych narzędzi.

Jakie to pasożyty?

Kleszcze

Są to powszechnie występujące pajęczaki żywiące się krwią zwierząt stałocieplnych. W Polsce wyróżniamy 5 gatunków, z których tylko jeden częściej atakuje ptaki niż ssaki. Kleszcze wywołują między innymi babeszjozę, anaplazmozę, boreliozę czy odkleszczowe zapalenie mózgu.

Wszoły i wszy

Wszy przenoszą się głównie w obrębie tego samego gatunku, dlatego zagrożeniem dla naszego psa są inne psy. Te pasożyty żywią się krwią i powodują takie objawy, jak świąd, wyłysienia czy strupy i inne zmiany skórne.

Pchły

Podobnie jak kleszcze żywią się krwią psów. Objawy inwazji pcheł są łatwo wykrywalne — jest to intensywny świąd, wyłysienia i strupy. Poza wywoływaniem anemii i zapalenia skóry mogą przenosić tasiemca Dipylidium caninum.

Roztocza

Chejletieloza, świerzb psi, świerzbowiec uszny czy nużyca to choroby wywołane przez inwazję roztoczy. Bytują w skórze albo na skórze żywiciela, mając za pokarm jego naskórek. Nużyca jest naturalnym komensalem żyjącym na skórze psa, jednak przy nadmiernym rozmnożeniu może wywoływać objawy choroby.

Z rzadziej występujących inwazji warto wymienić także muszycę (nasilona obecność larw much w skórze psa) oraz zapalenie skóry wywołane przez larwy tęgoryjca.

Pasożyty wewnętrzne, przeciwko którym warto odrobaczać psa

Pasożyty wewnętrzne są trudniejsze do wykrycia, czasem nawet nie powodują żadnych objawów inwazji. Bytują w przewodzie pokarmowym, chociaż zdarza im się zawędrować do innych narządów.

Tęgoryjce

Żywią się krwią gospodarza bezpośrednio pobieraną ze ściany jelita cienkiego. Pies może się nimi zarazić, połykając larwy bytujące w ziemi. Żadna forma tęgoryjca nie jest widoczna gołym okiem!

Glisty

Dostają się do organizmu w formie jaj połkniętych przez psa. Mogą też zostać przekazane śródmacicznie lub z mlekiem matki (u szczeniąt). Chory pies wydala jaja pasożyta z kałem i tak zaraża inne osobniki.

Pierwotniaki

Kokcydia i Giardie przebywają zwykle w jelicie cienkim, pęcherzyku żółciowym i przewodach żółciowych. Częściej atakują zwierzęta z obniżoną odpornością, czasami nie dając przy tym żadnych objawów. Trudniej je wyleczyć, w porównaniu do innych endopasożytów. Wymaga to też specjalnego protokołu leczenia poza standardowym odrobaczaniem.

Tasiemce

Tasiemiec wczepia się w ścianę jelita i pochłania składniki odżywcze z treści pokarmowej. Potrzebuje żywiciela pośredniego, żeby zarazić innego psa. Są to zwykle małe ssaki, ptaki, pchły i wszoły.

Kiedy wykonać pierwsze odrobaczanie psa?

Pierwsze odrobaczenie szczeniaka powinno być wykonane już w 10-14 dniu życia. Kolejne wykonuje się w 4 i 6 tygodniu życia. Następne w trzecim miesiącu. Pierwsze odrobaczenie dorosłego psa warto wykonać przed jego przybyciem do nowego domu.

Co ile wykonywać badania kału?

Badania kału na obecność pasożytów warto wykonywać co najmniej dwa razy w roku. Pierwsze badania kału szczeniaka warto wykonać jeszcze przed odrobaczeniem.

Kalendarz profilaktyki przeciwpasożytniczej najlepiej opracować z lekarzem prowadzącym psiaka. Weźmie on pod uwagę styl życia i środowisko, w jakim żyje zwierzę po to, by dostosować rodzaj środka i częstotliwość jego podawania.

Zalecamy, żeby wszystkie preparaty odrobaczające wybierać razem z lekarzem weterynarii. Dobierze on odpowiednią dawkę i rodzaj leku do Twojego zwierzęcia.