Choroby neurologiczne u kota

• Porady
• Kot

4 min czytania opublikowano 29 sierpnia 2022

Neurologia weterynaryjna jest bardzo obszernym działem medycyny. Przed lekarzem o tej specjalizacji stoi nie lada wyzwanie, ponieważ istnieje wiele chorób i zaburzeń neurologicznych o różnym podłożu. Diagnostyka bywa problematyczna, a pacjent nie jest szczególnie rozmowny. Oczywiście, nikt nie wymaga abyśmy jako opiekunowie znali wszystkie choroby neurologiczne - to rola lekarza. Ale w ich przypadku liczy się czas od zauważenia pierwszych objawów do postawienia diagnozy i wdrożenia leczenia. Dlatego bardzo istotną rzeczą jest, abyśmy byli czujni na pewne charakterystyczne symptomy ze strony układu nerwowego - te spróbujemy przybliżyć.

Układ nerwowy kota

W dużym uproszczeniu: układ nerwowy kota składa się z układu ośrodkowego (mózg i rdzeń kręgowy) oraz obwodowego (nerwy czaszkowe i rdzeniowe). Jego zadaniem jest zapewnienie i następnie nadzorowanie procesów życiowych kota oraz sprawnego funkcjonowania w środowisku. Z jednej więc strony mózg nieustannie wysyła sygnały do narządów lub mięśni z instrukcjami do ich prawidłowego działania. Z drugiej strony system obwodowy czyli nerwy regularnie odbierają i przekazują do mózgu sygnały pochodzące z tkanek w ciele kota. Sygnały te przemieszczają się dzięki sieci neuronów.

Dzieje się to jednocześnie świadomie i niezależnie od woli kota. To, co my zaobserwujemy i nazwiemy dziwnym zachowaniem kota, a weterynarz objawem neurologicznym, jest zaburzeniem w przesyłaniu tych sygnałów. Może być to nawet z pozoru nie wyglądająca groźnie infekcja, która to objawi się właśnie dzięki bardzo wrażliwemu układowi nerwowemu.

Choroba a zaburzenie neurologiczne

Wśród najczęściej występujących u kotów chorób neurologicznych lekarze wymieniają: padaczki, zapalenia oraz nowotwory mózgu i rdzenia kręgowego, zapalenie opon mózgowych i guzy mózgu, wodogłowie, różnego rodzaju dyskopatie i zwyrodnienia czy choroby ucha wewnętrznego.

Zaburzenia neurologiczne to szersza definicja, w tym przypadku wszelką dysfunkcję, nieprawidłowość, anomalię czy uszkodzenie które ma wpływ na działanie układu nerwowego określimy zaburzeniem neurologicznym.

Stąd jest to dziedzina bardzo szeroka, a neurolog musi być po troszę specjalistą z pozostałych dziedzin - od chorób narządów wewnętrznych po laryngologię - aby prawidłowo rozpoznawać przyczynę choroby. Co istotne, dany objaw neurologiczny może charakteryzować chorobę pierwotną (choroba układu nerwowego), jak również może towarzyszyć i objawiać neurologicznie schorzenie o zupełnie innym podłożu.

Choroby neurologiczne - szeroki zakres objawów

Objawy, których nie powinniśmy bagatelizować to:

• drgawki, chodzenie „po kole”, przechylenie głowy– mogą wskazywać na uszkodzenie w obrębie mózgu,
  
• niestabilny chód, niedowłady kończyn lub ich całkowity paraliż, niekontrolowane oddawanie moczu – mogą wskazywać na problemy w zakresie rdzenia kręgowego,
  
• paraliże w zakresie różnych części ciała (np. łap, pyska) – mogą wskazywać na porażenie nerwów.

Kot, u którego zaobserwujemy potykanie się, szuranie łapami po podłodze, oczopląs, zaburzenia świadomości czy dezorientację, będzie wymagać również niezwłocznej konsultacji z lekarzem weterynarii. Kolejny objaw, który może wskazywać na zaburzenie neurologiczne, to: skurcze mięśni, nagła ślepota lub problemy ze słuchem.

Choroby neurologiczne mogą przebiegać gwałtownie, lub rozwijają się bez wyraźnych objawów przez pewien czas. Następnie nieoczekiwanie manifestują swoją obecność wieloma symptomami.

Najczęściej wyobrażamy sobie, że do zaburzeń neurologicznych dochodzi na skutek nowotworów, czy urazów kręgosłupa. Otóż przyczynami takich objawów często są choroby wirusowe, bakteryjne lub pasożytnicze takie jak np.:

• panleukopenia – wywołana przez wirusa, atakująca koty młode, a często przekazywana przez matkę jeszcze na etapie życia płodowego, co powoduje, że kot rodzi się z hipoplazją móżdżku.
• borelioza – po ugryzieniu przez kleszcza zainfekowanego bakterią Borrelia burgdorferi
• toksokaroza – wywołana przez nicienia Toxocara cati (glista kocia) bytującego po zainfekowaniu w całym organizmie, także w mózgu lub rdzeniu kręgowym, co powoduje zaburzenie po stronie układu nerwowego.

Diagnostyka zaburzeń neurologicznych u kota

Podstawowym zadaniem diagnostyki jest sprawdzenie, czy dany objaw świadczy właśnie o chorobie neurologicznej. Jest to ważne, ponieważ wiele chorób nie neurologicznych może dawać objawy wskazujące na problem neurologiczny. Zadaniem lekarza jest wykluczenie takiego stanu rzeczy. Nazywa się to diagnostyką różnicową. W celu potwierdzenia problemu neurologicznego lekarz nie tylko zbierze dane z wywiadu z opiekunem, ale także wykona badanie w celu określenia obszaru układu nerwowego wskazanego do dalszej diagnostyki i leczenia. Część problemów neurologicznych leczona jest farmakologiczne, inne wymagają leczenia chirurgicznego.

Co osłabia układ nerwowy kota?

Wielu zaburzeniom neurologicznym nie można zapobiec ale można zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia. Podstawą jest zadbanie o zdrowy układ nerwowy kota przez m.in. zapewnienie zbilansowanej diety oraz dobrej jakości karny, zdrowego trybu życia, przestrzeni do aktywności i spokojnego snu. Stres jest przyczyną wielu stanów chorobowych.