Choroby którym towarzyszy świąd
czytania opublikowano
Uczulenie na pchły u kota (APZS), alergie pokarmowe i syndrom atopowy można zaliczyć do najczęściej występujących chorób dermatologicznych u kotów. Z podobnymi schorzeniami borykają się również psy i ludzie. Jakie są przyczyny uczulenia na pchły u kota? Jak leczyć APZS? Zapraszamy do zapoznania się z informacjami na temat chorób skórnych u kotów.
Świąd u kota – pierwszy sygnał ostrzegawczy
Uporczywe, nerwowe wylizywanie lub drapanie się kota jest jedną z pierwszych oznak chorób alergicznych, lecz nie wolno zapomnieć, że nie tylko alergia może powodować świąd.
Zanim lekarz weterynarii postawi prawidłową diagnozę, konieczne jest wykluczenie innych schorzeń.
W diagnostyce świądu u kotów konieczny jest staranny wywiad środowiskowy. Lekarz weterynarii zada szereg pytań, które pomogą rozwikłać diagnostyczną zagadkę.
Jakie czynniki są istotne w
procesie diagnostycznym:
- Wiek kota
- Przebyte choroby
- Sezonowość (lub brak sezonowości)
występowania objawów
- Podobne objawy chorobowe u innych
zwierząt przebywających w tym samym domu
- Rasa kota
- Sposób żywienia
- Styl życia (kot wychodzący lub niewychodzący)
Świąd u kota może być
wywołany przez:
- Alergiczne pchle zapalenie skóry APZS
- Nadwrażliwość pokarmową
- Alergię środowiskową
- Pasożyty zewnętrzne
- Choroby grzybicze (np. dermatofitozy)
Dermatofitoza
Grzybice powierzchniowe są powszechną chorobą skórną u zwierząt domowych. Szacuje się, że w Polsce około 11% problemów dermatologicznych u kotów jest spowodowanych przez dermatofity.
Koty i psy domowe są atakowane przez grzyby rodzaju:
- Trichophyton
- Microsporum
- Epidermophyton
Najczęściej spotykaną dermatofitozą u kotów jest Microsporum canis. Grzyby rodzaju M. canis zakażają włosy, warstwę rogową naskórka oraz pazury kota.
Objawy dermatofitozy u
kotów:
- Świąd o różnym natężeniu
- Wyłysienia
- Wypadanie włosa
- Rogowacenie skóry
- Powstawanie łusek na skórze
- Strupy
Na grzybice najbardziej narażone są młode osobniki, w podeszłym wieku oraz o osłabionym układzie immunologicznym, np. chorujące na nowotwory, FIV czy FeLV.
Ważna informacja!
Dermatofitozy mają duży potencjał zoonotyczny i mogą z powodzeniem przenieść się na opiekuna kota.
Nadwrażliwość pokarmowa
W przypadku nadwrażliwości pokarmowej wiek kota nie ma większego znaczenia. Ta przypadłość dotyka bowiem zwierząt w każdym wieku.
Ważną wskazówką dla opiekuna i lekarza poszukującego przyczyn drapania może być sezonowość występowania świądu. Jeśli jednak kot drapie się cały czas i pory roku nie wpływają na zachowanie kota, można przyjąć, iż przyczyną nie są alergeny występujące okresowo w otoczeniu zwierzaka. W takim przypadku należy czasowo radykalnie zmienić sposób żywienia kota.
Próba dietetyczna polega na wprowadzeniu w żywienie kota wyłącznie weterynaryjnej karmy hipoalergicznej. Zmianę przeprowadza się przez okres zalecony przez specjalistę, a warunkiem sukcesu jest restrykcyjne przestrzeganie zaleconej diety i ścisła współpraca opiekuna kota z lekarzem weterynarii.
Alergia środowiskowa
Kot, podobnie jak inne zwierzęta oraz ludzie może cierpieć na uczulenie na alergeny występujące w środowisku zewnętrznym.
Koty są wrażliwe najczęściej na:
- Kurz
- Roztocza
- Pyłki traw, drzew, krzewów
- Pleśnie
Alergeny środowiskowe mogą działać niekorzystnie zarówno na koty wychodzące, jak i te pozostające na stałe w domu.
Rozpoznanie atopii u kota nie jest proste, a polega na wykluczeniu innych przyczyn oraz na wykonaniu testów serologicznych i śródskórnych.
Pasożyty zewnętrzne
Kolejną, prawdopodobną przyczyną świądu u kota może być inwazja ektopasożytów. Jakiego rodzaju pasożyty mogą wywołać u kota przymus drapania?
- Świerzbowiec drążący
- Świerzbowiec uszny
- Łupież wędrujący Cheyletiella
- Nużeńce Demodex
- Wszy
- Wszoły
Powyższe zestawienie ektopasożytów powinno oczywiście zawierać najbardziej powszechnego pasożyta, czyli pchłę, lecz omówienia inwazji tego pasożyta dokonamy w osobnym punkcie.
W celu wykluczenia inwazji pasożytów w diagnozie świądu u kota konieczne jest pobranie zeskrobin z miejsc zmienionych chorobowo na skórze, próbek włosa czy resztek biologicznych podczas wyczesywania oraz podanie kotu preparatów przeciwpasożytniczych o szerokim spektrum działania.
APZS – atopowe pchle
zapalenie skóry
Atopowe pchle zapalenie skóry jest obecnie uważane za najpowszechniejszą przyczynę świądu u kotów.
Częstym błędem opiekunów jest przekonanie, iż ich kot nie wymaga podawania preparatów przeciwpchelnych, gdyż nie opuszcza mieszkania.
Pchły mogą przedostać się do miejsca zamieszkania kota na ubraniu, wraz z siatką z zakupami, na butach, gdy wracamy z piwnicy bądź śmietnika. Nie wspominając o psie, który mieszka wraz z kotem lub pomijając temat kotów wychodzących, bo to oczywista zależność.
Każdy kot, niezależnie od trybu życia (niewychodzący lub wychodzący) powinien być poddawany kuracji przeciwko pchłom.
Pchły mogą być przyczyną zainfekowania organizmu kota innym pasożytem, tasiemcem psim oraz mogą wywołać u podopiecznego ostrą reakcję alergiczną, zwaną APZS.
Atopowe pchle zapalenie skóry może być mylone z inną przypadłością dermatologiczną o podłożu alergicznym, z syndromem atopowym.
Uczulenie na pchły u kota -
jak rozpoznać objawy APZS u kota?
- Silny świąd prowadzący
do uszkodzenia skóry i wtórnych nadkażeń
- Samouszkodzenia w okolicach głowy, szyi, lecz świąd nie musi się ograniczać
wyłącznie do tych rejonów ciała. Kot cierpiący na APZS może odczuwać imperatyw
drapania na całym ciele
- Opiekun może zauważyć w sierści
kota drobne grudki
- Zmiany skórne
- Zmiany w zachowaniu kota: utrata dobrego nastroju, apetytu, wylizywanie sierści, drapanie, nerwowość, apatia, gorączka
Czynnikiem alergizującym organizm kota jest specyficzne białko w ślinie pcheł. Dlatego żaden preparat nie wyleczy kota z alergii na ugryzienia pcheł, jeśli nie pozbędziemy się źródła problemu, czyli pcheł.
Każdy kot powinien być poddawany profilaktyce przeciwpchelnej, niezależnie od sposobu życia i warunków bytowania, gdyż inwazja pcheł znacznie pogarsza komfort życia zwierzaka i może prowadzić innych chorób pasożytniczych.