Tabletki, szampon, spray czy krople? Co wybrać na pchły dla psa?

czytania opublikowano

Ilustracja przedstawiająca pchłę

Pchły to najpowszechniej występujący pasożyt zewnętrzny u psa. Inwazja pcheł to nie tylko uciążliwy, wywołujący męczący zwierzaka świąd. To również źródło poważnych chorób. Jeśli pragniesz wiedzieć, jakie choroby mogą zagrażać psu z powodu pcheł i w jaki sposób zabezpieczyć przed nimi czworonoga zapraszamy do lektury artykułu.

Pchła - co o niej wiemy?

Pchła to niewielkich rozmiarów, bezskrzydły owad o zasięgu kosmopolitycznym, żywiący się krwią zwierząt stałocieplnych. Występuje wszędzie tam, gdzie ma dostęp do żywicieli: zwierząt, ludzi, ptaków.

Najstarsze znalezione okazy pcheł szacuje się na 165 milionów lat. Ich ofiarami były dinozaury.

Obecnie na świecie rozróżniamy ponad 2000 gatunków pcheł. W naszym kraju występuje 73 rodzajów tych ektopasożytów. Wspólną cechą pcheł jest sposób pobierania pokarmu, ogromna płodność i niezwykła skoczność.

Cykl życiowy pchły

Dorosła samica pchły natychmiast po zasiedleniu żywiciela zaczyna pobierać od niego krew. Dobę później jest gotowa złożyć jaja. Każdego dnia jest w stanie wyprodukować od 20 do 30 jaj, które spadają w najbliższe otoczenie zwierzęcia. Te, które przyczepiły się do sierści zwierzęcia, mają wygląd zbliżony do łupieżu. To biało-perłowe drobinki widoczne szczególnie na ciemnym futrze zwierzęcia.

Czy wiesz, że pchła w ciągu życia może złożyć od 600 do 2000 jaj?

Z jaj wylęgają się larwy. Ich pokarmem jest złuszczony naskórek zwierzęcia oraz odchody dorosłych osobników pcheł, pełne niestrawionej krwi.

Larwy pchły przechodzą wylinkę, przeobrażają się w poczwarki i otaczają kokonem. W tej postaci poczwarki są niezwykle trudne do eksterminacji. Szczelny kokon chroni je nawet przed środkami chemicznymi używanymi do dezynfekcji mieszkań czy preparatami przeciwpchelnymi.

Niesprzyjające warunki zewnętrzne sprawiają, iż poczwarka może pozostać w tej postaci bez uszczerbku dla życia nawet kilka miesięcy.

Jednakże, gdy wystąpią odpowiednie okoliczności: temperatura od 13 do 32 stopni Celsjusza, wilgotność około 75% oraz gdy w pobliżu znajdzie się potencjalny żywiciel, poczwarka przeobraża się błyskawicznie w postać dorosłą, zdolną do ataku na zwierzę.

Pchły żyjące w środowisku naturalnym cechował niegdyś sezonowy rozwój, ściśle związany z porami roku. W zimne dni wczesnej wiosny, zimy i jesieni pchły pozostawały w hibernacji, by budzić się, gdy na dworze się ocieplało.

Obecnie, z powodu zmian klimatycznych i tego, iż zwierzęta zamieszkały wraz z nami w ogrzewanych domach, pchły mogą bez przeszkód mnożyć się cały rok.

Inwazja pcheł - zagrożenia dla psa

Świąd

Każde ukąszenie pchły wywołuje u zwierzęcia silny świąd. Zwierzak próbując pozbyć się przykrych doznań drapie się kompulsywnie, wygryza swędzące miejsca ugryzienia i wylizuje bolesne partie ciała.

Podczas tych czynności zwierzak w szybkim tempie może uszkodzić swój naskórek. W powstałe rany wdają się nadkażenia wtórne potęgując problemy dermatologiczne i sprawiając niekończący się dla psa dyskomfort.

Pies owładnięty świądem staje się drażliwy, nerwowy. Często traci ochotę na zabawę, źle śpi i nie chce jeść.

Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) 

Jeśli pies jest uczulony na białko ze śliny pchły, to wystarczy już jedno ugryzienie pasożyta, by wywołać u zwierzaka szereg przykrych dolegliwości.

Efekt? Silny świąd, samouszkodzenia skóry, trudno gojące rany, pogorszenie nastroju zwierzęcia.

Anemia

Zmasowana inwazja pcheł u szczeniąt, słabszych osobników, zmagających się z innymi chorobami oraz zwierząt w podeszłym wieku może skutkować niedokrwistością.

W skrajnych przypadkach anemia może skończyć się zgonem zwierzęcia.

Tasiemczyca

Tasiemiec psi Dipylidium caninum, groźny pasożyt jelitowy, wykorzystuje do intestacji układu pokarmowego innego pasożyta, pchłę.

Jak to robi?

Jeśli zainfekowana larwą tasiemca pchła atakuje psa czy kota, zaczyna żerowanie na jego skórze. Wywołuje swoją aktywnością ból i świąd u swego żywiciela.

Pies z kolei wygryzając i wylizując bolesne miejsca na skórze, przypadkowo połyka również zakażone tasiemcem pchły. W ten sposób wprowadza endopasożyta do swego układu pokarmowego.

Jak ochronić psa przed pchłami?

Najskuteczniejsze jest całoroczne stosowanie u psa preparatów przeciwpchelnych.

Medycyna weterynaryjna oferuje szeroki wachlarz zabezpieczeń do wyboru dla opiekunów psów:

Jeśli masz wątpliwości co do rodzaju preparatu, skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Pomoże Ci wybrać najlepszy środek zapobiegający inwazji pcheł u Twojego psa.

Pamiętaj!

Pamiętaj, mądra maksyma mówi, że lepiej jest zapobiegać niż leczyć. To prawda! W przypadku pcheł ma to podwójne znaczenie: łatwiej jest zapobiec zarażeniu się psa pchłami niż wytępić je z domu czy mieszkania, jeśli już się w nim zagnieżdżą.