Jak wyglądają jaja i larwy pcheł?
czytania opublikowano
Pchły są jednym z najczęściej występujących pasożytów zewnętrznych u psów i kotów. Aktywność tych ektopasożytów wywołuje nie tylko uciążliwy i przykry dla zwierząt świąd, ale też może nieść ze sobą ryzyko innych chorób. Jak rozpoznać, że Twój pies czy kot zmaga się z inwazją pcheł? Jak wyglądają jaja i larwy pchły? Informacje na temat cyklu życiowego pasożyta pozwolą na skuteczniejszą obronę przed zagrożeniem. Zapraszamy do lektury!
Siphonaptera
– pchła
Pchła to niewielkich rozmiarów (od 1 do 8 mm) bezskrzydły owad żywiący się krwią zwierząt stałocieplnych. Na świecie występuje ponad 2000 rodzajów pcheł. W Polsce żyje około 70 gatunków tego pasożytniczego owada. Pchły występujące w naszym kraju żywią się głównie krwią kotów, królików, psów i szczurów.
Wygląd pchły
Dorosła postać pchły jest koloru brązowego. Ciało owada ma wygląd bocznie spłaszczony. Pasożyt posiada silne odnóża o członowatej stopie, co zapewnia owadowi niezwykłą wręcz skoczność. Pchła potrafi wykonywać skoki przekraczające 200 razy długość własnego ciała. Aparat gębowy wyposażony jest w specjalną kłujkę z głaszczkami, która pozwala owadowi na przekłucie twardej skóry żywiciela i pobieranie krwi. Oczy u pchły nie pełnią ważnej roli. Niektóre gatunki posiadają wyłącznie przyoczka.
Cykl życiowy
pchły
Samica pchły składa jaja na sierści swego żywiciela lub na jego posłaniu. W ciągu życia samica pchły może złożyć od 600 do 2000 jaj. Na tym etapie cyklu życiowego istotna jest dla owada bliska odległość od miejsca żerowania innych osobników pasożyta. Z jaj bowiem wylęgają się larwy, których głównym pożywieniem są resztki organiczne oraz odchody innych pcheł. Jaja pcheł są koloru białego lub szarego.
Larwy pcheł w ciągu kilku, kilkunastu dni wytwarzają kokon i przekształcają się w poczwarki. Poczwarki ukrywają się w ciemnych miejsca, szczelinach między deskami podłogowymi, wśród włókien dywanu czy wykładziny podłogowej. Zamknięte w szczelnych kokonach poczwarki pchły mogą przetrwać nawet 1,5 roku w niesprzyjającym środowisku, bez dostępu do krwi ofiary. Jeśli wyczują w pobliżu ciepło ciała potencjalnego żywiciela lub wibracje podłoża, wykluwają się, aby przejść do kolejnego etapu cyklu rozwojowego – postaci dorosłej.
Pchły –
zagrożenia dla zwierząt
Infekcje wtórne
Inwazja pcheł u psa czy kota powinna być traktowana poważnie przez opiekunów czworonogów. Niestety, zdarzają się sytuacje, iż opiekunowie zwierząt lekceważą świąd u swoich podopiecznych wychodząc z błędnego założenia, że „przecież każde zwierzę się drapie”.
Tak, sporadyczne drapanie się u psa czy kota nie powinno budzić niepokoju, lecz pojedyncze przypadki niezwykle łatwo przeradzają się u zwierząt w kompulsywne zachowanie, prowadzące do poważnych obrażeń dermatologicznych. Szczególnym przykładem są koty, które z powodu świądu potrafią w ciągu krótkiego czasu doprowadzić swą skórę do opłakanego stanu.
Uszkodzenia skóry u psa czy kota niezwykle łatwo się zaogniają. Dochodzi do wtórnych infekcji o podłożu bakteryjnym, grzybiczym czy wirusowym, co tylko nakręca spiralę problemów dermatologicznych, a zwierzę coraz dotkliwiej cierpi z powodu ran i spotęgowanego świądu.
APZS
(alergiczne pchle zapalenie skóry)
Wtórne infekcje dermatologiczne to nie jedyna przykra konsekwencja inwazji pcheł u psa czy kota.
Białko ze śliny pasożyta ma silne właściwości alergizujące i zwierzęta wrażliwe na alergie cierpią na APZS (alergiczne pchle zapalenie skóry).
Tasiemiec
psi
Innym zagrożeniem związanym z atakiem pcheł jest tasiemczyca. Dipylidium caninum, tasiemiec psi, wykorzystuje pchły do pozyskania idealnego dla siebie żywiciela – psa lub kota. Pchła jest dla tasiemca psiego żywicielem pośrednim i wektorem umożliwiającym przedostanie się pasożyta jelitowego do organizmu żywiciela ostatecznego.
Zwierzęta zarażają się endopasożytem połykając zainfekowane pchły podczas wylizywania czy wygryzania swędzącej od ugryzień owada skóry.
Tasiemiec psi jest poważnym zagrożeniem zdrowotnym dla zwierząt domowych, w tym również tych czworonogów, które nigdy nie opuszczają mieszkania czy domu. Jeśli chcesz ochronić swego podopiecznego przed groźnym pasożytem jelitowym, stosuj u swoich zwierząt nie tylko preparaty odrobaczające, ale również środki przeciwpchelne.
Inwazja
pcheł a rozwój młodych zwierząt
U bardzo młodych psów czy kotów zmasowany atak pcheł może wywołać poważne konsekwencje związane z utratą krwi i anemią.
Pchły u zwierząt a zagrożenia dla człowieka
Pchły mogą stanowić również poważne zagrożenie dla życia i zdrowia człowieka
- Tasiemiec psi może
przeniknąć również do organizmu człowieka. Wprawdzie ludzie nie są dla tego
pasożyta żywicielami ostatecznymi, lecz mogą po przedostaniu się do ludzkiego
ciała wywołać groźne dla zdrowia konsekwencje zdrowotne. Chroniąc swe zwierzę
przed inwazją pcheł, dbasz również o zdrowie swoje i swoich bliskich.
- Pchły mogą przenosić takie choroby jak: dżuma, wąglik, riketsje, gorączka śródziemnomorska, endemiczny dur mysi, dur plamisty czy tularemia.
Jak chronić
się przed inwazją pcheł?
Eliminacja pcheł z mieszkania czy domu, jeśli już w nim zamieszkają, nie jest łatwym zadaniem. Pchły są niezwykle płodne, odporne na niesprzyjające warunki i trudno usunąć wszystkie formy owada z zakamarków podłóg czy mebli. Dlatego tak ważna jest profilaktyka (zabezpieczanie zwierząt przeciw inwazji pcheł) oraz staranne i częste sprzątanie mieszkania, gdzie żyją czworonogi.