Białe robaki w kale psa - co oznacza obecność?
czytania opublikowano
Niestety, jeśli w kale psa widoczne są białe robaki, to znak, że Twój pupil padł ofiarą pasożyta jelitowego. Jaki robak opanował organizm Twojego podopiecznego? W jaki sposób ochronić psa przed endopasożytami? Czym grozi nieleczona choroba pasożytnicza? W poniższym artykule znajdziesz ważne informacje, które pomogą Ci rozpoznać objawy robaczycy i poznać sposoby zapobiegania. Zapraszamy!
Spis treści:
- Pasożyty u psa - poznaj swojego wroga
- Objawy robaczycy - białe robaki w kale
- Sposoby zapobiegania
- Leczenie chorób pasożytniczych
Pasożyty u psa
Pies jest częstym celem inwazji pasożytów zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Przyjmuje się, że prawie 85% psów padło ofiarą robaków! Oznacza to, iż prawdopodobieństwo, że Twój pupil miał lub ma do czynienia z pasożytem jest naprawdę ogromne…
Pasożyty zewnętrzne to:
- pchły
- kleszcze
- świerzbowce
- wszoły
- wszy
- nużeńce
Ektopasożyty żywią się krwią lub komórkami naskórka zwierzęcia. Wprawdzie pasożyty zewnętrzne rzadko doprowadzają swojego żywiciela do śmierci, gdyż nie jest to korzystne dla tych organizmów, są przyczyną przykrego i dokuczliwego świądu skóry. Pies próbując pozbyć się swędzenia, rozdrapuje lub wygryza skórę do krwi, infekuje wtórnie bakteriami i w konsekwencji prowadzi do ciężkiego samouszkodzenia.
Szczenięta i młode psy opanowane przez duże ilości pasożytów zewnętrznych są często osłabione, anemiczne i wolniej się rozwijają.
Ponadto ektopasożyty mogą być wektorem (przenosicielem, żywicielem pośrednim) dla innych pasożytów wewnętrznych (np. tasiemca) lub groźnych dla życia psa chorób wektorowych.
A zarażenie się np. babeszjozą, prowadzi często do śmierci zwierzęcia.
Pasożyty wewnętrzne u psów
to:
- tasiemce (psi, bąblowiec)
- nicienie/obleńce (glisty, włosogłówki, tęgoryjce)
- wiciowce (lamblia)
Endopasożyty najczęściej opanowują układ pokarmowy zwierzęcia, żywią się związkami organicznymi i składnikami odżywczymi z pokarmu przyjmowanego przez psa oraz kolonizują wiele kluczowych dla życia narządów.
Pies zarażony przez robaki wewnętrzne cierpi na zaburzenia funkcjonowania takich ważnych organów, takich jak jelita, serce, wątroba, mózg, płuca. Ponadto pozostałości po metabolizmie robaków zatruwają toksynami organizm żywiciela prowadząc do reakcji uczuleniowych, pogorszenia stanu zdrowia i złego samopoczucia.
Zwierzęta opanowane przez pasożyty są słabsze i częściej zapadają na inne choroby, gdyż wszystkie siły układu immunologicznego są stale zaangażowane w walkę z podstępnym wrogiem wewnętrznym.
Młode psy i szczenięta zarażone pasożytami jelitowymi źle się rozwijają, nie rosną i są mocno osłabione. Duża inwazja robaków może doprowadzić wycieńczone zwierzę do śmierci.
Czy wiesz, że
Czy wiesz, jak szczególną rolę w chorobach pasożytniczych u psów pełnią komary?
Komary stanowią kluczowy czynnik w cyklu rozwojowym niebezpiecznego pasożyta wewnętrznego, nicienia sercowego
Forma larwalna pasożyta przedostaje się do organizmu żywiciela ostatecznego podczas żerowania komara na skórze zwierzęcia. Samica komara zarówno zakaża tą drogą psa, lecz również sama zostaje zainfekowana.
Nicienie sercowe (Dirofilaria immitis) są przyczyną niezwykle groźnej choroby, dirofiraliozy. Zwierzę zarażone dirofilariami cierpi na zaburzenia ze strony układu oddechowego i układu krążenia i może umrzeć wskutek zatoru tętnicy płucnej.
Nicienie sercowe były do niedawna wyłącznie zagrożeniem w klimacie subtropikalnym, lecz wraz z postępującym ociepleniem, dotarły już jakiś czas temu do Polski i okazuje się, że dobrze sobie radzą w klimacie umiarkowanym. Dirofilariozie można skutecznie zapobiegać - zapytaj lekarza weterynarii o najskuteczniejszą profilaktykę!
Uwaga!
Nicienie atakują również człowieka!
Pasożyty żołądkowo – jelitowe
Objawy robaczycy jelit
Pies manifestuje obecność pasożyta jelitowego w różnoraki sposób.
- Saneczkowanie – czyli pocieranie zadem o powierzchnię ziemi. W ten sposób przynosi sobie ulgę, gdy czuje świąd okolic odbytu związany z obecnością pasożyta.
- Obecność białych robaków w kale – niektóre formy rozwojowe pasożytów objawiają się w odchodach psa, na jego sierści, na posłaniu czy miejscach, gdzie leży i odpoczywa zwierzę.
- Wymioty, biegunki, zaparcia – pies
objawia obecność pasożyta rozstrojem układu
pokarmowego.
- Krew w kale – czasami obecność
pasożytów manifestuje się zmianą barwy stolca psa na krwistą. Dzieje się tak,
gdy pasożyt rani ścianki jelita żywiciela, lub sama jego obecność powoduje stan
zapalny i przekrwienie błony śluzowej
jelita.
- Osłabienie, anemia
- Pogorszenie wyglądu okrywy
włosowej
- Niepokój, apatia, podniecenie
Czy wiesz, że
Czy wiesz, że tasiemiec psi wykorzystuje do kolonizacji psa innego żywiciela, pchłę?
Pcha jest wektorem, żywicielem pośrednim dla tego groźnego pasożyta jelitowego.
Zaatakowane przez pchły zwierzę wygryza sobie bolesne i swędzące miejsca na ciele, jednocześnie połyka pchły i wprowadza inwazyjne larwy tasiemca do swojego organizmu.
Nawet nie wychodzący kot może zostać zarażony tasiemcem, jeśli przyniesiemy przypadkiem pchły ze środowiska zewnętrznego.
Jak pies może zarazić się
pasożytami
Pies może również zarazić się pasożytami wewnętrznymi poprzez:
- spożycie zarażonego mięsa innego zwierzęcia,
ptaka, ślimaka czy płaza.
- wypicie wody z kałuży czy
zbiornika wodnego, w którym znajdują się inwazyjne formy pasożytów
- zjedzenie rośliny (np. trawy), po
której pełzł zarażony ślimak
- zjedzenie rośliny, gleby, owoców, na których zostawił odchody inny zarażony osobnik
Sposoby zapobiegania
robaczycy
Najskuteczniejszą formą zapobiegania robaczycom jest regularne i systematyczne odrobaczanie zwierzęcia domowego, profilaktyka przeciwko nicieniom sercowym i płucnym oraz stosowanie preparatów zabezpieczających przed pchłami czy kleszczami.