Strupy, krostki, łuski na grzbiecie u kota – jak pomóc kotu z takimi objawami?

• Kot

5 min czytania opublikowano 22 marca 2023

Czy Twój kot się drapie lub kompulsywnie, częściej niż zwykle wylizuje sierść? Zauważyłeś(-aś) strupy, łuski lub krostki na grzbiecie pupila? Zwróć na to uwagę, bo owładnięty świądem kot może w szybkim tempie doprowadzić swą skórę do opłakanego stanu! Jakie mogą być przyczyny powstawania strupów na ciele kota? Zapraszamy do lektury!

Znajomość zwyczajów kota to podstawa szybkiej diagnostyki

Uważna obserwacja kota przez opiekuna i znajomość jego zwyczajów jest często kluczowa dla utrzymania dobrej kondycji zdrowotnej zwierzaka. Czemu?

Kot w toku ewolucji wypracował sobie silny mechanizm obronny, który każe zwierzęciu ukrywać przed otoczeniem oznaki chorobowe świadczące o pogorszeniu się jego zdrowia. Pozwalało to dziko żyjącemu kotu chronić się przed atakiem potencjalnego drapieżnika. Chory, więc słabszy zwierzak częściej padał ofiarą takiego ataku.

Dzisiejszy kot, żyjący na wygodnej kanapie w domu opiekuna nie wyzbył się tych instynktów. W jaki sposób kot manifestuje pogorszenie stanu zdrowia?

• Ukrywanie, chowanie się przed opiekunem
  
• Niechęć do zabawy, jedzenia, picia
  
• Drażliwość
  
• Unikanie pieszczot      
  
• Kompulsywne drapanie się lub wylizywanie sierści
  
• Zmiany skórne
  
• Załatwianie potrzeb fizjologicznych poza kuwetą
  
• Nadmierna wokalizacja
  
• Pogorszenie stanu okrywy włosowej
  
• Kaszel
  
• Wymioty i biegunki
  
• Wysięk z nosa i oczu

Tylko doskonała znajomość czworonoga i jego zwyczajów pozwala opiekunom wychwycić objawy choroby i zareagować, gdy stan kota się pogarsza.

W dzisiejszym materiale skupimy się na przyczynach powstawania strupów, łusek i krostek na ciele kota i na chorobach z tym związanych.

Jak wyglądają łuski na ciele kota?

Łuski to skupiska złuszczonego naskórka, które mogą przybrać postać drobnego proszku lub większych płatków skóry. Łuski mogą występować pod postacią suchą i tłustą. Najczęściej mają barwę białą, beżową i brązową. Łuski mogą być przytwierdzone do skóry lub też występować luźno.

Jak wyglądają strupy na skórze kota?

Strupy to wykwity dermatologiczne zawierające zaschnięty wysięk, płyn surowiczy, ropę, krew, a nawet grupy łusek. Strupy mogą tworzyć grube warstwy na skórze, gdyż zlepiają duże obszary sfilcowanych włosów kota. Strupy przybierają różne barwy: krwiste (krwotoczne), zielonkawe i żółte (ropne), jasnopomarańczowe (wywołane czynnikami zakaźnymi), brązowe, czarne i szare.

Jakie mogą być przyczyny powstawania strupów i łusek na skórze kota?

Roztocza

Strupy na skórze kota mogą być skutkiem inwazji świerzbowca kociego (Notoedres cati) lub usznego (Otodectes cynotis). Świerzbowiec jest pasożytniczym roztoczem żywiącym się komórkami naskórka i płynami wysiękowymi swego żywiciela.

Świerzbowiec koci drąży korytarze i tunele w naskórku kota, w których samice pasożyta składają jaja. Aktywność świerzbowca wywołuje u kota imperatyw kompulsywnego drapania się.

Świerzbowiec uszny koncentruje swą działalność na kanale słuchowym kota. Zwierzę zmagające się z tą formą parazytozy często potrząsa głową, ociera nią o ostre przedmioty, drapie się próbując przynieść sobie ulgę. U chorych osobników występuje czarnobrunatny wysięk z uszu.

Świerzb jest chorobą wysoce zaraźliwą i stanowi poważne wyzwanie dla osób zajmujących się prowadzeniem schronisk dla zwierząt, hosteli i przytulisk. W dużych skupiskach zwierząt świerzb rozprzestrzenia się błyskawicznie i walka z nim jest problematyczna.

Nużyca wywoływana przez roztocze Demodex cati to kolejny przykład choroby pasożytniczej u kotów, której efektem mogą być zmiany dermatologiczne o wyglądzie strupów, wyłysień, łusek i rumieni. Zarażenie nużycą u kota wiąże się zwykle z silnym świądem.

Zmiany dermatologiczne wywołane nużycą pojawiać się mogą w każdej lokalizacji ciała kota, wszędzie tam, gdzie kot się wylizuje.

Cheyletiella blakei to dość rzadko występujące u kotów pasożytnicze roztocze. „Wędrujący łupież”, bo tak określa się chejletielozę, często pozostaje nierozpoznany. Podobnie jak w przypadku świerzbu, stanowi poważny problem w dużych skupiskach zwierząt, gdzie trudno zachować dobre warunki sanitarne. U chorych na chejletieloza zwierząt występuje silne łuszczenie się naskórka.

Zakażenie bakteryjne

Zakażenia bakteryjne u kotów traktowane są często jako powikłanie, a nie schorzenie pierwotne. Kot zmagający się ze świądem bardzo szybko może uszkodzić sobie skórę. W powstałe rany wdają się zakażenia wtórne, w tym bakteryjne.

Wtórne zakażenia bakteryjne potęgują dyskomfort fizyczny i psychiczny kota, gdyż świąd przybiera na sile.

Grzyby

Choroby skórne u kotów o podłożu grzybiczym są najczęściej spowodowane przez obecność Microsporum canis. Efektem obecności dermatofitów są zarówno strupy, jak i łuski na skórze kota.

Dermatofitoza jest mocno zaraźliwa. Do transmisji zarodników dochodzi wskutek kontaktu z chorym zwierzęciem lub zainfekowanymi przedmiotami, z którymi miał on styczność.

Na dermatofitozę chorują zwykle osobniki bardzo młode, w podeszłym wieku, a także o osłabionym układzie odpornościowym (zmagające się z inwazją innych pasożytów, chorych, w trakcie rekonwalescencji).

APZS – alergiczne pchle zapalenie skóry

Alergiczne pchle zapalenie skóry jest jedną z najpowszechniej występujących chorób dermatologicznych u psów i kotów.

Bezpośrednią przyczyną jest inwazja ektopasożytów, pcheł na skórze zwierzęcia. Jeśli kot jest uczulony na specyficzne białko ze śliny pchły, wystarczy jedno ukąszenie owada, by wywołać u czworonoga silną reakcję alergiczną.

Symptomy dermatologiczne świadczące o wystąpieniu APZS u kota:

• miejscowe wyłysienia
  
• zgrubienie skóry
  
• strupy
  
• zaczerwienienie
  
• zadrapanie